در منطقه الموت شرقی استان قزوین در روستای زرآباد درخت چنار قدیمی و تنومندی وجود دارد که با اتفاقی نادر موجب شده تا همه ساله در ماه محرم کانون توجه خیل عزادران حسینی باشد.
درخت زرآباد که به درخت خونبار زرآباد شهرت یافته سالهاست که در کنار امامزاده ای قرار دارد و سحرگاه روز عاشورا از تنه آن صمغی به مانند خون جاری می شود که حیرت همگان را برانگیخته است.
اطعام برای تکریم عزادار است اما نحوه خدمت رسانی با شأن این مجالس سازگار نیست. نبود فرصت کافی و امکانات لازم همچنین مدیریت ضعیف برای پذیرایی از عزادار، نوعی بینظمی و حرص و ولع را ناخواسته تزریق میکند. این گونه اطعام به تکریم انسانها لطمه میزند. ضمن بهرهمند شدن از سفره امام ـ علیه السّلام ـ باید به گونهای عمل کرد که آسیبی به شخصیت عزادار وارد نشود. علاوه بر آن این
عزاداری امام حسین (علیه السلام) مقوله ای الهی - انسانی است و سرشتی دوگانه دارد که آمیخته از سنت الهی و سنت بشری است. که در این مقال بدان دست می یازیم.
1. عزاداری از نگاه عقل
هر مقوله ای و پدیده ای در کهکشان دانش بشری، برای ماندگاری، به سنجش در ترازوی عقل، تحکیم