سلبریتی ها می توانند افراد را سیاسی تر و فعال تر کنند. می شود با کمک گفته های آن ها نوجوان ها را تشویق به رای دادن کرد و به آن ها فهماند در عراق چه اتفاقاتی در جریان است.
کافی است یکی از آن ها حرفی بزند تا همه شروع کنند درباره او و حرفش حرف زدن. ستاره ها همیشه مورد توجه اند و طرفداران و مخالفانشان را رودرروی هم قرار می دهند. بعضی از آن ها بدون حاشیه نمی توانند زندگی کنند و بعضی هم کم سر و صداترند.
کافی است یکی از آن ها حرفی بزند تا همه شروع کنند درباره او و حرفش حرف زدن. ستاره ها همیشه مورد توجه اند و طرفداران و مخالفانشان را رودرروی هم قرار می دهند. بعضی از آن ها بدون حاشیه نمی توانند زندگی کنند و بعضی هم کم سر و صداترند.
در هر حالی آن ها می توانند سوژه مطالعات دانشگاهی باشند. مطالعه سلبریتی ها در بسیاری از دانشگاه های دنیا سابقه دارد و حتی ژورنال های علمی با این موضوع در بعضی دانشگاه ها منتشر می شود و هر مقاله در آن ها یکی از ستاره های دنیا هنر یا سیاستمداران را کالبدشکافی می کند. این بار کیم کارداشیان و خواهرش با محبوبیتی که اغلب دست مایه تمسخر می شود، سوژه یک سمپوزیوم علمی در دانشگاه برونل در لندن شده اند. با سایت تفریحی و سرگرمی چفچفک همراه باشید.
چالش در کیمپوزیوم یک روزه
در کیمپوزیوم یک روزه لندن استادانی از دانشگاه های آمریکا، آلمان و انگلستان شرکت می کنند و درباره این بحث می کنند که چه ویژگی هایی کیم و خانواده اش را از مشهورترین های روی کره زمین کرده است.
این بحث ها شامل پیامدهای اجتماعی رفتارهای کیم هم می شود. کیم تا به حال باعث به راه افتادن بحث هایی درباره نژاد، فمینیسم، سیاست و حتی معیارهای چاقی و زیبایی شده است. (کیم پوست تیره دارد، بلوند نیست و خیلی هم لاغر نیست.
ویژگی هایی که با استانداردهای رایج هالیوودی فرق دارد.) این کنفرانس می خواهد تشریح کند که چطور کیم و خواهرهایش کورتنی و کلویی که فرزندان روبرت کارداشیان هستند، بدون داشتن استعداد خاصی فقط با کارهایشان این قدر معروف شده اند و توجه دنیا را به خود جلب کرده اند. این خانواده چند بار در نمایش های واقعی تلویزیونی شرکت کرده اند و زندگی شان را عمومی کرده اند. همین مسئله باعث شد ثروت زیادی به دست بیاورند و شهرتشان بیشتر شود.
یکی از شرکت کنندگانی که با تخصص جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی در این کیمپوزیوم حاضر می شود، درباره اهدافش از شرکت در این برنامه به روزنامه دیلی میل انگلیس گفته: نمی خواهم تاثیر جهانی این خانواده را بفهمم. آن ها خیلی قدرتمندند. احمقانه است که فکر کنیم سوژه خوبی برای دانشگاه نیستند.» حالا محققان می گویند شناختن دلیل شهرت آن ها مهم است و کمک می کند درکی از رفتارهای مردم و موج های خبری به دست بیاوریم. زمانی که این گزارش را می خوانید، کیمپوزیوم یک روزه برگزار شده است و احتمالا نتایجش هم به زودی مشخص می شود. البته این برنامه مخالفانی هم میان آکادمیسین های دارد. مثلا سارا بارکالا در دانشگاه آکسفورد درباره اش گفته: «چیزهای خیلی غلطی این وسط هست.» به هر حال این اولین بار نیست که یک ستاره موضوع مطالعات دانشگاهیان می شود.
دانشگاه لندن ادعا کرده سلبریتی ها می توانند افراد را سیاسی تر و فعال تر کنند. می شود با کمک گفته های آن ها نوجوان ها را تشویق به رای دادن کرد و به آن ها فهماند در عراق چه اتفاقاتی در جریان است. فقط کافی است فهرستی از سلبریتی های تاثیرگذار داشته باشیم. این ایده را دکتر جیمز بنت در دانشگاه لندن تایید کرده و می گوید: جوان هایی که به فرهنگ ستاره ها علاقه دارند، سلبریتی ها دوست دارند قصه هایی تاثیرگذار بگویند و بحث های مهم راه بیندازند. از ماجرای تلاش های آنجلینا جولی برای آگاهی دادن درباره سرطان سینه و قبول مادرخواندگی بچه های مالاوی توسط یک خواننده، خیلی از کارهای آن ها توجه ها را جلب کرده و موضوعات مهم را سر زبان ها انداخته.
اما این ادعا مخالفان زیادی دارد. کتی نیومن یکی از مخالفان این ادعا می گوید: ماجرا این است که سلبریتی ها آن قدرها هم دنبال داستان های جذاب این نمونه های خاص نیستند. درست است که آنجلینا جولی و بعضی دیگر از ستاره ها روی موضوعاتی دست گذاشته اند که بدون کمک شهرت جا انداختنشان سخت بود، اما مگر چند سلبریتی چنین وظایفی برای خودشان تعریف می کنند؟ به ازای هر جولی، هزاران کتی پری هست تا فرهنگ پاپ را به ابتذال بکشاند و هر روز در شکستن هنجارها بیشتر پیش برود. حالا با این حساب چقدر می شود روی ستاره ها حساب کرد؟
یک مقاله دیگر درباره رویارویی سلبریتی ها و طرفدارانشان در شبکه های اجتماعی مثل توییتر می گوید ستاره ها شبکه های اجتماعی را فرصتی برای تاثیرگذاری روی مخاطبانشان می بینند. آن ها حتی ساعت هایی را برای پرسش و پاسخ مشخص می کنند و از مخاطبانشان می خواهند سوالشان را بپرسند.
در نهایت آن ها می دانند که نفع این کار برای خودشان است و آن ها را بیشتر مطرح می کند. مقاله «دیدن و دیده شدن» در نهایت به این نتیجه می رسد که «توییتر چهره ها و طرفدارانشان را به موقعیت نزدیک تری می رساند، اما آن ها را در جایگاه یکسانی قرار نمی دهد.» در نهایت این طرفدار است که می پرسد و ستاره است که جواب می دهد. او دست بالا را دارد. هیولای پست مدرن را مطالعه کن
ستاره ها دوست دارند خودشان به سوال ها جواب بدهند، اما همیشه این فرصت را ندارند. در دانشگاه ها هر روز پرونده یکی از آن ها روی میز کنفرانس ها و سمینارها باز می شود تا دیگران به سوال ها درباره شان جواب بدهند. لیدی گاگا یکی از سوژه های محبوب سلبریتی شناس های دنیاست. یکی از همان هایی که استثنائا سعی دارند سلطه شان را با فعالیت های خیریه و داوطلبانه بشکنند. ستاره ای که از لباس دوخته شده از گوشتش تا چهره ای که هر بار به یک شکل در می آید، می تواند سوژه به دست همه بدهد تا درباره اش حرف زنند.
مجله تخصصی سلبریتی شناسی او را سوژه یکی از مقاله هایش کرده و از او به عنوان «وانموده هیولا» نام می برد و به دنبال این است که بفهمد چه چیز این هیولا برای مردم جذاب است؟ مجله تایمز در سال ۲۰۱۰ این خواننده را معروف ترین هنرمند دنیا شناخته بود.البته مجله سلبریتی شناسی در نهایت نتیجه گرفته بود که او چندان هم موفق نبوده یک هیولای واقعی باشد، بلکه بیشتر خودش دوست دارد این طور بشناسندش.
علاوه بر تحقیقات و کنفراسن ها، دانشگاه های زیادی شروع به ارائه درس هایی درباره ستاره ها کرده اند. بسیار از این درس ها کاملا تخصصی یک ستاره خاص را مطالعه می کنند. دانشگاه رودگرز آمریکا درس «سیاست بیانسه» را به رشته «مطالعات زنان و جنسیت» اضافه کرده تا شیوه های محبوبیت و شهرت این خواننده را بررسی کند. در این درس دانشجویان با مسائل نژادی در آمریکا، جنسیت و سیاست های مرتبط با آن ها آشنا می شوند. ویدئوهای بیانسه و شعرهای آهنگ هایش در این کلاس ها تحلیل می شود.
در انگلیس و در دانشگاه هوپ لیورپول می توانید دوره های تحلیل بیتل ها را بردارید. کالج اسکیدمورد در نیویورک دوره «جامعه شناسی مایلی سایرس» برگزار می کند و برای این دوره دانشجو می پذیرد. این درس هم بهانه است برای وارد شدن به مسائل ستاره ها در جامعه شناسی، کارولین چرنوف که شرح این درس را نوشته، می گوید: «مایلی سایرس نمونه خوبی است برای این که نشان دهیم چطور نژاد، طبقه و جنسیت در رسانه ها نمایش داده می شود. این یک مطالعه موردی خوب است.»
ستاره ها واکنش بر می انگیزند و همین راه هایی برای مطالعه جامعه ای که آن ها با آن رو به رو هستند، باز می کند. جاناتان بالدوین که به تازگی دار دانشگاه کمبریج دوره ای درباره خانواده سیمپسون ها برگزار کرده، در این باره می گوید: «دیکنز و شکسپیر هم سلبریتی بودند.
در نهایت آن ها می دانند که نفع این کار برای خودشان است و آن ها را بیشتر مطرح می کند. مقاله «دیدن و دیده شدن» در نهایت به این نتیجه می رسد که «توییتر چهره ها و طرفدارانشان را به موقعیت نزدیک تری می رساند، اما آن ها را در جایگاه یکسانی قرار نمی دهد.» در نهایت این طرفدار است که می پرسد و ستاره است که جواب می دهد. او دست بالا را دارد. هیولای پست مدرن را مطالعه کن
ستاره ها دوست دارند خودشان به سوال ها جواب بدهند، اما همیشه این فرصت را ندارند. در دانشگاه ها هر روز پرونده یکی از آن ها روی میز کنفرانس ها و سمینارها باز می شود تا دیگران به سوال ها درباره شان جواب بدهند. لیدی گاگا یکی از سوژه های محبوب سلبریتی شناس های دنیاست. یکی از همان هایی که استثنائا سعی دارند سلطه شان را با فعالیت های خیریه و داوطلبانه بشکنند. ستاره ای که از لباس دوخته شده از گوشتش تا چهره ای که هر بار به یک شکل در می آید، می تواند سوژه به دست همه بدهد تا درباره اش حرف زنند.
ستاره ها واکنش بر می انگیزند و همین راه هایی برای مطالعه جامعه ای که آن ها با آن رو به رو هستند، باز می کند. جاناتان بالدوین که به تازگی دار دانشگاه کمبریج دوره ای درباره خانواده سیمپسون ها برگزار کرده، در این باره می گوید: «دیکنز و شکسپیر هم سلبریتی بودند.
حالا در ادبیات با مطالعه آن ها یک دوره را می شناسند. غیر از این از چه راهی می شد این کار را کرد؟ در مطالعات جین آستین می شود قرن ۱۹ را شناخت. سلبریتی ها قلابی اند که می شود با آن ها سیار عناصر را شکار کرد.»