این مثل را هنگام عصبانیت بر زبان میآورند. گاهی اتفاق میافتد که خادمی مخدومش را بترک محل خدمت تهدید میکند، فرزندی بعلامت قهر از خانه خارج میشود که دیگر مراجعت نکند، زنی بمنظور اخافه و ارعاب شوهرش او را بجدائی و بازگشت بخانه پدرو مادر تهدید میکند و و.....
هر گاه کسی در غیر موقع حرف بزند و یا میان حرف دیگران بدود و خود را داخل کند چنین فردی را اصطلاحاً خروس بی محل میخوانند.
از آنجا که در ادوار گذشته بانگ نابهنگام خروس را به علت و سببی شوم میدانستند لذا به شرح ریشه تاریخی آن میپردازیم تا علت و سبب این مثل سائر و مشئوم بودن آن
این شتری است که در خانه همه کس میخوابد
اصطلاح و ضرب المثل بالا به عنوان تسلیت و همدری به کار میرود تا مصیبت دیدگان را موجب دلگرمی و دلجویی باشد و متعدیان و متجاوزان را مایه تنبیه و عبرت؛
این مثل در مورد افرادی که به قدرت و زورمندی خود میبالند به کار میرود. فی المثل فلان گردن کلفت به اتکای نفوذ و نقودش مالی را به زور تصرف کند و به هیچ وجه حاضر به خلع ید و استرداد ملک و مال مغصوبه نشود. عبارتی که میتواند معرف اخلاق و
گاهی اتفاق میافتد که افرادی در مقام قدرت نمایی بر میآیند و زیان و ضرر مادی یا معنوی میرسانند. شک نیست که طرف مقابل هم دست به کار میشود و تا عمل دشمن را کاملاً پاسخ نگوید از پای نمینشیند. عبارت مثلی بالا هنگامی عمل متقابل مورد استفاده قرار میگیرد
عبارت بالا از اصطلاحات بسیار معمول و متعارف است که عارف و عامی از آن در مواقع شوخی و جدی استفاده میکنند. صفحه گذاشتن مترادف با منبر رفتن و غیبت کردن و بر شمردن نقاط ضعف و پرده دری است.
اصطلاح "ماستهایشان را کیسه کردند " کنایه از: جا خوردن، ترسیدن، از تهدید کسی غلاف کردن و دم در کشیدن و یا دست از کار خود برداشتن است.
فی المثل گفته میشود:«فلانی چون سنبه را پرزور دید ماستها را کیسه کرد.» یا به عبارت دیگر به محض اینکه صدای مدیر یا ناظم بلند شد بچه ها ماستها را کیسه کردند و غیره...
اکنون ببینیم وقتی که ماست داخل کیسه میشود چه ارتباطی با ترس و تسلیم و جا خوردگی پیدا میکند.
هر گاه از کسی یا چیزی بغلط و عکس قضیه تعریف یا تشبیه کنند و خلاف آنچه گویند در ممدوح یا مورد نظر جمع باشد از ضربالمثل بالا استفاده میکنند. عامه مردم بشکل دیگر و با امثله دیگر بیان مقصود میکنند مثلا (به کچل میگویند زلفعلی - بکور میگویند عینعلی...) علی کل حال مقصود اینست که تعریف و تشبیه در غیر ما وضع له بکار رفته باشد.
بازی های محلی، بخشی از هر فرهنگ محسوب می شوند و مطالعه و معرفی این بازی ها از آن جهت حائز اهمیت است که می تواند هم به ما دانشی درخصوص داشته های فرهنگی مان بدهد و هم مهمتر از آن، فرصتی فراهم کند که با کسب آگاهی بتوانیم در زندگی امروز خود و کودکانمان از انها استفاده کنیم و از شادی و نشاطی که بخش جدایی ناپذیری از این بازی هاست بهره مند شویم.
1ـ نوع بازی: دستهجمعی، آرام و کم تحرک
2ـ تعداد بازیکنان: دو نفر هم وزن و هم قد.
3ـ سن بازیکنان: 7 تا 13 سال.
4ـ و سایل بازی: ندارد.
5ـ محل بازی: فضای باز، زمین صاف و هموار.