بر اساس یک تحقیق جدید، مبتلایان به بیماری سرطان سینه باید برای پیشگیری از بازگشت این بیماری بهجای پنج سال (مطابق با معیار کنونی)، به مدت ۱۰ سال دارو مصرف کنند.
بهتازگی در پی تحقیقاتی ثابتشده است که با افزایش زمان مصرف دارو، احتمال تشدید بیماری کاهش مییابد.
شمار زیادی از زنان در سراسر جهان در حال حاضر به دلیل ابتلا به سرطان سینه و بهمنظور پیشگیری از بازگشت آن به هورمون درمانی روی آوردهاند.
این داروها با جلوگیری از آزاد شدن هورمون استروژن در بدن، که موجب رشد تومورهای سرطانی میشود، به مقابله با پیشرفت سرطان سینه میپردازند.
اما بسیاری از افراد، پس از چند سال مصرف دارو، به دلیل نگرانی از عوارض آنها یا ازآنجاییکه احساس سلامتی میکنند، هورمون درمانی را کنار میگذارند.
نتایج این پژوهش جدید که در مجلۀ پزشکی نیوانگلند منتشرشده و در کنفرانس داروهای ضد سرطان در شهر شیکاگوی ایالت ایلینوی امریکا نیز ارائه گشته، نشان میدهد که ممکن است پزشکان مصرف یک دهه مهارکنندههای آروماتاز را برای بیماران خود تجویز کنند.
مهارکنندههای آروماتاز، داروهایی هستند که از تبدیلشدن هورمونهای جنسی مردانه، که معمولاً به میزان کمی در بدن بانوان وجود دارد، به استروژن جلوگیری میکنند و بنابراین میتوانند در کم کردن اثر استروژن مفید واقع گردند.
البته این داروهای مهارکننده قبل از یائسگی با توجه به مقادیر بسیار زیاد استروژن تولیدشده در بدن، اثری در درمان بیماری نخواهند داشت و در ضمن عوارضی نظیر درد مفاصل و ضعف استخوانی را در پیدارند.
تاموکسیفن نیز که از شایعترین داروهای مورداستفاده در هورمون درمانی است، علائم یائسگی ازجمله گُرگرفتگی، تهوع و نوسانات خلقی را افزایش میدهد.
مطالعات جدید نشان دادهاند میزان پیشرفت سرطان سینه در زنانی که به مدت ۱۰ سال تاموکسیفن مصرف میکنند، بسیار کمتر است، اما مهارکنندههای آروماتاز تاثیر بیشتری در درمان دارند و در حال حاضر به شکل گستردهتری مصرف میشوند.
این مطالعه را دکتر پل گاس و همکارانش در بیمارستان ایالتی ماساچوست انجام دادند و در نشست سالانۀ انجمن سرطانشناسی بالینی امریکا ارائه کردند. طی این تحقیق که هزار و ۹۱۸ زن در آن شرکت داشتند، در مدت ۱۰ سال برای برخی از این زنان یکی از مهارکنندههای آروماتاز به نام لتروزول تجویز و به باقی آنها قرص دارونما داده شد.
باوجود به نتایج برآمده از این پژوهش، دلیت مورگان، مدیر اجراییِ یک مؤسسۀ درمانی مربوط به سرطان سینه در بریتانیا میگوید اگرچه این پژوهش اهمیت زیادی دارد، اما باید در مورد تاثیر بلندمدت آن بررسی بیشتری کرد.
وی با تأکید بر اینکه ۱۰ سال هورمون درمانی قطعاً بر کیفیت زندگی زنان تأثیرگذار است، ادامه داد باید در نظر گرفت که آیا منافع کوتاهمدت مصرف این دارو بر عوارض ناخواستۀ آنها غالب است یا خیر.