وقتی کنارم نیستی از درد لبریزم
ابیانه روستایی کهنسال با چهره ای گلگون و سبک معماری اصیل به فرم مکعب در ترکیب احجام ، کوچه های تودر توی بی انتها ، خانه های چند طبقه با مصالح سنتی ، پنجره های مشبک چوبی نفیس ، درب های منبت کاری شده و ایوان های زیبا ، مساجد ، زیارت ، آتشکده ، قلعه ها و معبد در دل کوه و مردمانی به اصالت تاریخ این سرزمین با گویش پهلوی و لباسهای محلی و … . این ها همه بی اختیار انگشت تحیّر بر لبانت