شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت

شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت

من چهل سال راحت و بدون دغدغه زندگی کردم. نه مسئولیت چندانی در خانه پدری داشتم و نه هزینه های خاصی در زندگی تک نفره من وجود داشت. دارای خانه و ماشین اختصاصی هستم. به تفریحات و سرگرمی های مورد علاقه خود می پردازیم و البته کمک کردن به دیگران را هم خیلی دوست دارم.

مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد

چند وقت پیش یکی از همکاران خانم که وضعیت مشابهی مثل من داشت یعنی مجرد بود و از لحاظ مالی هم کاملاً مستقل بود به من پیشنهاد ازدواج داد. او عنوان کرد که در دنیا همه چیز اعم از خانه و ماشین و امکانات مادی را دارد و فقط خلا یک فرزند را احساس می کند.

الان 4 سال از این ماجرا می گذرد و ما صاحب یک دختر ناز دو و نیم ساله هستیم. صادقانه بگویم مسئولیت های زندگی مشترک آزارم می دهد. بی خوابی های شبانه، مخارج زندگی، رفت و آمد. برایم سخت شده. همسرم هم اصلاً بدرستی از کودک مان مراقبت نمی کند و گویی او هم از پس این مسئولیت ها بر نمی آید. تمایل دارم از همسرم جدا شوم اما دلم برای طفل مان می سوزد چون همسرم اصلاً به درستی از او مراقبت نمی کند.

واقعیت این است که مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد. رابطه های معنادار ایجاد می کند و زندگی را به خوبی جلو می برد. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید، باید بدانید که در هر دوره از زندگی باید چگونه تصمیم گیری کنید و چگونه این تصمیم را پیش ببرید.

اگر مساله فقط زندگی شخصی خودمان باشد، شاید مختار باشیم هر نوع تصمیمی اتخاذ کنیم اما در صورتی که پای زندگی دیگران مثل همسر و فرزند به میان می آید حق نداریم، از بار مسئولیت شانه خالی کرده و خستگی را بهانه تر قرار داده و فرار کنیم چند سال قبل درست یا غلط شما و این خانم خیلی راحت در مورد ورود یک موجود بی گناه به این دنیا تصمیم گرفتید و اصلاً فکر نکردید که آیا واقعاً شایستگی پدر و مادر شدن را دارید؟ با فرزندتان مانند اسباب مادی برخورد کردید و صرف اینکه صاحب خانه و ماشین و امکانات مالی هستید به خود اجازه فرزندآوری داده اید.

الان هم این کودک نیازمند والدینی مسئول و البته دلسوز است، لذا تلاش برای جدایی راه حل مشکل تان نیست بلکه باید سعی کنید مسئولیت پذیری را در خود تقویت کرده و پرورش دهید تا یک زندگی مشترک موفق را برنامه ریزی کنید و به دنبال آن برای ایجاد فضایی امن، پر محبت و غنی که مناسب برای فرزندپروری باشد، تلاش کنید.

شاید موارد زیر بتواند به شما کمک کند:

تقسیم وظایف
در گام اول توصیه می کنم که برای انجام مسئولیت های مربوط به خانواده خصوصاً فرزندپروری با همسرتان تقسیم وظایف داشته باشید. به نظر همسرتان هم برای انجام وظایف  همسری و مادری به اندازه کافی به پختگی نرسیده است، پس لزوم همکاری شما با ایشان بیشتر مشاهده می شود. برای انجام کارهای  مربوط به فرزندتان اعم از تهیه غذای مناسب، رسیدگی به تغذیه مناسب، تفریحات، بازی، تربیت توالت، رسیدگی به سلامت عمومی وی و ... یک لیست تهیه کنید و به طور دقیق مشخص کنید که شما و همسرتان هر کدام چه کارهایی باید انجام دهید. البته برای موفقیت بیشتر در این زمینه حتماً از یک فرد مسئول و با تجربه در زمینه فرزندپروری کمک جدی بگیرید.

نمره انضباط 20!
انضباط فردی داشته باشید. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود. کارهای روزانه خود را مدیریت کنید و اجازه ندهید عوامل بیرونی مانع کارهای شما شود و سعی نمایید هر روز کارهای بیشتری انجام دهید. درست که بعد از این همه سال رعایت این همه نظم و مسئولیت برای شما و همسرتان سخت است ولی به این فکر کنید که داشتن یک خانواده منسجم و تربیت موفق کودک چه احساس شادی به شما و همسرتان می بخشد. برای مسئولیت پذیرشدن باید بیاموزید که چگونه می توانید چالش های زندگی را پشت سر گذاشته و مدیریت کنید. با تمرین و تکرار دستیابی به این هدف راحت می شود.

تا می توانید تمرین کنید
باید تمرین کنید که چند کار را در یک روز با هم انجام دهید. مثلا چند ساعت از کودک تان مراقبت کنید با او بازی کنید و او را به تفریح ببرید، سر کار بروید و در انجام  کارهای خانه به همسرتان هم کمک کنید. هیچ کاری را به خاطر کار دیگر کنار نگذارید. وقتی چند کار با هم دارید آنها را اولویت بندی کنید و به ترتیب آنها را انجام دهید. مثلاً از سرکار که آمدید به کودک تان رسیدگی کنید و میان وعده وی مثل میوه، شیر، آجیل و ... بدهید. سپس برخی کارهای خانه مثل مرتب کردن یا مهیا کردن وسایل اولیه شام را انجام دهید تا همسرتان به کارهای دیگر برسد. سپس مدتی با کودک تان وقت گذاشته با او بازی و صحبت کنید و...

تعهد داشته باشید
تعهد داشتن را تمرین کنید. یعنی نسبت به مسائل خانه و خانواده، همسرتان و فرزندتان حساسیت به خرج دهید. حساسیت به اینکه هر شب منزل تان را با همسرتان مرتب کنید، ساعاتی وقت برای صحبت و گپ با وی اختصاص دهید، حتماً با دخترتان مدتی بازی کنید و تربیت و بازی و تغذیه وی از حساسیت های عمده شما و همسرتان باشد. با این تمرین، تعهد داشتن در زندگی شما نقشی پر رنگ یافته و خانواده حرف اول را در زندگی تان می زند.

گاهی مرغ تان یک پا داشته باشد
ثبات داشته باشید. یعنی روندی را که در بر خورد با خانواده خود در پیش گرفته اید ادامه داده و به آن پایبند باشید.
اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود

اعتماد یک تکیه گاه
قابل اعتماد باشید. در خانواده طوری رفتار کنید که همسر و سپس فرزندتان به شما تکیه کنند و وقتی مسئولیت کاری را می پذیرید واقعاً آن کار را انجام دهید.

آینه باشید!
- به بازخوردها توجه کنید. به نکاتی که همسرتان به شما تذکر می دهد دقت کنید تا در کار خود پیشرفت کنید. اگر می بینید فضای خانه تان آرام شده و تنش ها کاهش یافته است، مطمئن باشید که اوضاع رو به روال است.

از والدین کمک بگیرید
کمک بگیرید. برای نگهداری از کودک تان می توانید از والدین خودتان و همسرتان و حتی یک پرستار کمک بگیرید. البته توصیه ما فقط دریافت کمک است نه اینکه تمام مسئولیت های کودک را به فردی غیر از خودتان یا همسرتان بسپارید. فرزند شما صرفاً نیازمند آغوش گرم شما و همسرتان است.
منبع:تبیان