مراسم سنتی ازدواج در کره‌ی جنوبی، ویژگی‌های جالبی دارد. از نوع لباس عروس تا آداب و رسومی که در حین این جشن انجام می‌شوند. آدابی مثل تعظیم کردن عروس و داماد به یکدیگر و تزئین میز عروسی.
فرهنگ همیشه مقوله‌ی جالبی برای مطالعه بوده است. جوامع مختلف با آداب و رسوم گوناگون همیشه برای همدیگر کنجکاوی برانگیز بوده‌اند. مخصوصا اینکه اگر باهم از نظر جغرافیایی فاصله‌ی زیادی داشته باشند، این کنجکاوی بیشتر می‌شود.
مثال خوبی که در این مورد می‌توان زد، کره‌ی جنوبی است. ما ایرانیان اولین برخوردهایمان با این کشور منحصر به فوتبال بود، بعد از آن لوازم خانگی ال‌جی و سامسونگ و از چند سال پیش هم پدیده‌هایی مثل جومونگ و سوسانو!
یکی از دلایلی که سریال‌های کره‌ای در ایران خیلی طرفدار پیدا کردند و چندسالی فاتح تلویزیون کشور بودند، فرهنگ جالب آن‌ها در امور روزمره بود. از نوع نشستن، آداب غذا خوردن، نوع احترام گذاشتن به یکدیگر و امثال این‌ها. البته در محبوبیت سریال افسانه‌ی جومونگ زیبایی خانم سوسانو را نباید نادیده گرفت.
اما وجهی که شاید برای ما ایرانی‌ها خیلی جذاب باشد، ازدواج کره‌ای‌ها و رسومات آن‌ها در برگزاری آن است. در ادامه نگاهی به این مراسم و مراحل آن داریم.
به صورت سنتی مراسم ازدواج در خانه‌ی خانواده‌ی عروس برگزار می‌شود. در این مراسم بستگان و دوستان نزدیک عروس و داماد حضور دارند. درآغاز مراسم عروس و داماد می‌توانند برحسب سنت برای اولین بار همدیگر را ملاقات کنند. ابتدا داماد در سمت شرق میز ازدواج می‌ایستد.
سپس عروس قدم‌زنان به سمت انتهای غربی میز می‌رود. قرار دادن میز درمراسم عروسی و شرق و غرب نامیدن طرفین آن به جای چپ و راست به خودی خود بسیار جالب است. سپس همراهان دست‌های عروس و داماد را می‌شویند. شست‌وشوی دست‌های عروس و داماد نمادی است از پاکسازی و پاکیزگی آن‌ها برای ازدواج.
بعد از انجام این کار عروس روبروی داماد می‌ایستد و دو بار به حالت احترام از کمر خم می‌شود و تقریبا به حالت رکوع در می‌آید. بعد از آن نوبت داماد است که همین کار را در مقابل ادای احترام عروس و دقیقا به همان شکل انجام می‌دهد.
این نوع رکوع و ادای احترام به نشانه‌ی بستن پیمان تعهد و وعده‌ی پایبندی به آن، از طرف هر دو طرف در قبال یکدیگر است. عروس و داماد این بخش از مراسم را با زانو زدن در مقابل هم و در نهایت نگاه کردن به چهره‌ی یکدیگر تمام می‌کنند.
روی میز عروسی دو جام جداگانه برای عروس و داماد در نظر گرفته شده است. این دو با نوشیدن از این جام سرنوشت جدید خود را باهم رقم می‌زنند و هماهنگی کامل خود را نشان می‌دهند.
جنس این جام‌ها نیز جالب است. آن‌ها را از جنس کدو می‌سازند. در این مراسم دو نفر که شاید بتوان ساقدوش نامیدشان، وظیفه‌ی پر کردن این جام‌ها را بر عهده دارند.
یکی از این ساقدوش‌ها جام داماد را پر می‌کند و دیگری جام عروس را. بعد از نوشیدن از جام‌ها عروس و داماد به یکدیگر می‌پیوندند و سه بار به والدین، اجدادشان و مهمانان تعظیم می‌کنند.
یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های این رسم، لباس رنگارنگ و زیبای عروس است که هر رنگ و نقش که بر روی آن وجود دارد، نماد و معنای خاص خود را دارد.
به طور معمول، این لباس در کاخ پوشیده می‌شود؛ ولی این لباس در دسترس عموم نیز هست و می‌توان آن را به راحتی خریداری کرد. البته کاربرد این لباس فقط در مراسم عروسی است.
میزی هم که به عنوان میز عروسی استفاده می‌شود و عروس و داماد در مقابل آن می‌ایستند هم به نوبه‌ی خود جالب است. روی این میز محلی برای قرار دادن مرغ، اختصاص می‌یابد.
گذاشتن مرغ روی میز عروسی برای حفاظت از زوج در مقابل ارواح خبیث است. علاوه بر مرغ، یک جفت غاز وحشی هم در این مراسم روی میز قرار دارند.
غازهای وحشی نمادی از پایبندی به عشق هستند؛ عهد بستن برای اینکه عشق خود را به یکدیگر تا ابد حفظ کنند و اگر هریک از آن‌ها دیگری را از دست داد، به فرد دیگری نپیوندد.
امروزه این ازدواج و سنت زیبای آن تبدیل به یکی از جاذبه‌های کشور کره شده است. بسیاری از گردشگران خارجی برای تجربه‌ی این مراسم ازدواج سنتی از نقاط مختلف جهان به کره می‌آیند.
این مراسم در برج لوتو و بازار سنتی شهر جئنجو برگزار می‌شود.