خرمایله (خواستگارى از شرف نسا )
این بازى نمایشى بسیار قدیمى است و نشاندهنده ٔ مراسم خواستگارى دختران کوچک است و اشعارى که در این بازى خوانده مىشود نوع خاصى از اشعار هفت هجائى است. خرمایله یعنى موخرمائى که اشاره به عروس است. بازیکنى که نقش عروس را بازى مىکند در جمع دختران سر بهزیر مىنشیند و دو نفر از دختران دسته ٔ داماد دست به گردن هم مىاندازند و جلو مىآیند و شعرى را مىخوانند که در آن از عروس تعریف و به او سلام مىکنند. اطرافیان عروس جواب سلام را مىدهند . فرستادگان داماد مىگویند که طشت طلا هدیه آوردهاند تا شرف نسا را ببرند آنوقت چشم عروس را مىبندند و او را بههمان شکل که نشسته از زمین بلند مىکنند، در حالىکه انگشتهاى بزرگ پاى خود را در مشت گرفته است. او نباید انگشتهاى خود را رها کند. سپس او را به مکانهائى که قبلاً مشخص کردهاند بهنام بهشت و دوزخ و برزخ مىبرند و مىپرسند که کدامیک را مىخواهد . اگر دوزخ را انتخاب کند برسرش مىکوبند و او را دوزخى مىنامند. اگر برزخ را انتخاب کند برسرش مىکوبند و مىگویند 'گِل برسرت برزخی' ولى اگر بهشت را انتخاب کند مىگویند 'گُل برسرت بهشتی' که این نشانه ٔ خوشبختى عروس است. این بازى امروزه بهشکل دیگرى اجراء مىشود. بدین صورت که خانواده ٔ عروس و داماد دو دسته مىشوند و در مقابل هم قرار مىگیرند. خانواده ٔ داماد مىگویند هدیه آوردهاند که عروس را ببرند ولى خانواده ٔ عروس هدیه را رد مىکنند . خواستگارها عقب مىنشینند و دوباره با هدیه ٔ دیگرى برمىگردند. پس از چندبار پیشنهاد دادن و رد شدن پیشنهاد، یکى از خواستگارها سعى مىکند یکى از افراد عروس را به دسته ٔ خود بکشاند. این وضع ادامه مىیابد تا در دسته ٔ عروس بازیکنى باقى نماند .
کتکپرانى (اسلامآباد غرب )
بههنگام آوردن عروس به خانه ٔ داماد، جوانان و بزرگان ورزیده و سوارکار دست به عملیات نمایشى جالبى مىزنند. هر سوار یک کتک خوشخط و خال و زیبا در دست گرفته و شروع به تاختن در اطراف کاروان عروس مىکند و با پرتاب کتک خود در حین تاختن به زمین و گرفتن مجدد آن باعث حیرت و شگفتى بیننده مىشود. به ازاء هر پرتاب کتک و گرفتن یا عدم گرفتن آن، از سوى سر سوارکاروان امتیازى به سوارکار داده و یا امتیازى از او کم مىشود. البته این امتیازها فقط لفظى است و از نظر مورد توجه قرار گرفتن سوارکار نزد مردم اهمیت دارد .
منبع:rasekhoon.net