بفرمائید الاغ برگر { گوشت الاغ }

گوشت الاغ از آن خوراک هایی است که مردم بخش هایی از دنیا عاشقانه دوستش دارند. چینی ها شاید خردوست‌ترین ملت دنیا باشند. آن ها نه تنها در کشور خودشان با علاقه فراوان، گوشت خر را کباب کرده و می خورند که حتی، دولت برخی کشورهای دیگر را هم وادار کرده اند ک کشاورزان و مزرعه دارانشان را به سمت پرورش الاغ بکشانند. این روزها هر چند کار پرورش دهندگان گوشت الاغ به خاطر علاقه عجیب چینی ها به این منبع عجیب پروتیین، سکه شده اما کسانی که وارد این دنیا شده باشند خیلی خوب می دانند که در کشورهای دیگر دنیا هم مشتری های پر و پاقرصی برای این فرآورده نسبتا نوظهور وجود دارد.

چینی ها چند دهه است که دنیا را گرفته اند. حتی اگر جنس های تولید شده در چین را نادیده بگیریم ،جمعیت شان آن قدر زیاد است که وقتی به عنوان مهاجر وارد کشوری می شوند، آن ها را وادار می کنند به خاطر فروش بیشتر و نفع مالی هم که شده خودشان را با شرایط جدید چشم بادامی وقف بدهند. و به خاطر همین منافع مالی بود که آمریکایی ها، هرچه که چینی ها می خواستند را فراهم می کردند، رواج خوراک های چینی در این کشور چنین موضوعی را به خوبی نشان می دهد. 

 

 

 

حالا دو سالی است که نوبت به استرالیایی ها رسیده است. بنابر قانونی که از دو سال پیش در بخش جنوبی این کشور وضع شد، پرورش برخی از حیوانات و فروش گوشت شان آزاد و قانونی اعلام شد. پیش از این که چنین قانونی تصویب شود، فروش گوشت حیواناتی مثل گوسفند و خوک رواج داشت اما بعد از گذراندن این قانون، «الاغ» هم به بازی گرفته شد. البته تا پیش از این که چنین قانونی تصویب شود، پرورش این حیوانات و فروش گوشت شان رواج داشت اما بعد از تصویب آن، حالتی قانونی به خودش گرفت. این گوشت ها به جز فروش در داخل کشور برای صادرات به اروپا و چین آماده می شود. البته این قانون مخالفانی هم داشته است، از جمله «جف راسل»، نماینده مجلس استرالیا که گفته استرالیایی ها بهتر است به همان کار قبلی یعنی پرورش کانگورو و کلم بروکلی که با کشورشان سنخیت بیشتری دارد، رو بیاورند نه پرورش و خوردن جانورانی که هیچ ربطی به این منطقه جغرافیایی ندارند.

سوسیس گوشت الاغ در فرانسه

فرانسوی ها هر چند عاشق گوشت الاغ نیستند اما نسبت به بقیه مردم اروپا رغبت نسبتا خوبی به این منبع پر از پروتیین نشان می دهند. آن ها ترجیح می دهند که گوشت الاغ را که به صورت سوسیس فرآوری شده، مصرف کنند. این سوسیس ها البته آن قدر پرمصرف نیستند که یک کارخانه ویژه برای آن راه اندازی شود. سوسیسی که از گوشت الاغ های فرانسوی به دست می آید، معمولا در بازارچه های محلی و جمعه بازارهایی که کشاورزها برگزار می کنند به فروش می رسد.

الاغ برگر، همبرگر محبوب چینی ها

چینی ها عاشق همبرگر الاغ هستند. آن ها اسم خوراک محبوبشان را که فقط در چند استان محدود، به صورت ساندویچ سرو می شود را «خربرگر» گذاشته اند. این خوراک کبابی، خوراک مورد علاقه مردم محلی استان های «هی جان» و «هی بی» است اما در سال های اخیر درخواست مشتری ها و گردشگران آن قدر زیاد شده که اگر به بخش های دیگر چین هم بروید، احتمالا نمونه هایی از آن را پیدا خواهید کرد.گوشت «خر برگر» معمولا به صورت سرد و لای نان داغ سرو می شود. محض مزه دادن به این مجموعه عجیب کمی فلفل سبز هم اضافه می کنند. بنا به این که خریداران درچه محله ای از شهر قدم بزنند، پولدار باشند یا فقیر، نوع «خر برگر»ی که برایشان آماده می شود، متفاوت است. در دکه های کوچک خیابانی معمولا وعده های ساده تری را می توان تهیه کرد اما رستوران های مجلل، داستان شان فرق می کند. 

 

 

برای این که بدانید گوشت خر و به خصوص «خر برگر» تا چه اندازه برای مردم پرجمعیت ترین کشور چشم بادامی دنیا عزیز است، می توانید به ضرب المثل هایی که بین مردم رد و بدل می شود، نگاهی بیندازید. آن ها می گویند: «همان طور که در دنیای بعد از مرگ گوشت اژدها پاداش آدم های خوب است، در دنیای قبل از مرگ هم گوش خر، به آدم های خوب می رسد.»مبادا فکر کنید که «خر برگر» به خاطر این که عنوان «برگر» را یدک می کشد، یک خوراک جدید است. این اسم جدید اروپایی پسند به خاطر این که خارجی ها بتوانند آن را تلفظ کرده و یا عبارت دیگر راحت تر بتوانند تلفظش کنند، اختراع شده اما درواقع، این خوراک از زمان امپراطوری «مینگ» که از اواسط سال های ۱۳۷۰ میلادی بر سر کار آمده بود، ابداع شده بود. 
به طور مشخص تر، در زمان فرمانروایی امپراطور «رودی»، وقتی قحطی سراغ لشکر آمده بود و هیچ کس چیزی برای خوردن نداشت، سربازان به ناچار اسب هایشان را سر بریده و خوردند. مردم محلی هم که مثل سربازها چیزی برایشان نمانده بود، این ابتکار جدید را از سر ناچاری به کار بسته و اسب هایشان را خوردند. اما به هر حال اسب یک جانور پرمصرف برای بسیاری از مردم بود و به نوعی سرمایه تجاری شان به حساب می آمد، در نتیجه بعد از مدتی تصمیم گرفتند به جای اسب سراغ الاغ هایشان بروند و آن ها را کباب کنند. این خوراک تا سال ها به طور محدود مصرف می شد اما با پیشرفت فناوری و گسترش راه آهن در چین، این خوراک به طور گسترده تری مورد استفاده قرار گرفت.دلیلش هم این بود که قبل از گسترش راه آهن، چینی ها مثل بسیاری از مردم جهان از خر به عنوان وسیله ای برای حمل بار یا انسان استفاده می کردند. وقتی خط های حمل و نقل آهنی به بازار آمدند که سرعت و امکانات بیشتری داشتند، چینی ها آن ها را کشته و به عنوان یک خوراک کبابی از خوردن شان لذت بردند و کم کم فهمیدند که به این خوراک علاقه عجیبی پیدا کرده اند. 

کنار کشیدن اسب های ایتالیایی به نفع الاغ ها

ایتالیای ها از پر و پا قرص ترین مصرف کنندگان گوشت الاغ و اسب هستند. مردم این کشور می گویند که گوشت این جانور به خاطر آهن بالا و کلسترول پایین از بهترین گوشت هایی است که بشر می تواند مصرف کند. با این که رژیم خوراکی اسبی از سده ۱۸۰۰ میلادی در این کشور رواج داشته اما این روزها با دشوارشدن شرایط پرورش اسب، تولیدکننده های گوشت اسب به سراغ پرورش الاغ رفته اند. 

 

 

در طول چند سال گذشته، در قصابی های محلی ایتالیایی تنوع عجیبی از عرضه گوشت الاغ به وجود آمده به طوری که سوسیس و سالامی تولید شده از گوشت الاغ هم به بازار آمده است. در گذشته های نه چندان دور، الاغ خوراک چندان پرطرفداری در ایتالیا به شمار نمی آمد و قیمتش هم نبست به بقیه گوشت ها ارزان تر بود اما حالا ورق برگشته و ذائقه تعداد بیشتری از مردم این منطقه به سمت گوشت الاغ ها رفته است.

«اندرو زیمم» مرد ماجراجویی که جلوی دوربین تلویزیون خوراک های عجیب دنیا را امتحان کرده، می گوید گوشت الاغ یک معجزه تمام عیار است

خرها مشکل پروتیین دنیا را حل می کنند«اندرو زیمم» «همه چیز» می خورد. اگر فکر کرده اید فیلیپینی ها یا مردم چین هرچه دم دستشان می آید، می خورند، سخت در اشتباه هستید. واقعیت این است که آقای «زیمم» با خوردن خفاش، عنکبوت و ماهی های غیرعادی و… آن هم جلوی دوربین یک برنامه پرطرفدار در شبکه تلویزیونی «سفر (Travel)» دست همه‌ی همه چیزخوارهای دنیا را از پشت بسته است. او از بین تمام خوراکی ها به طور ویژه ای عاشق گوشت الاغ شده است. او دلایل مختلفی هم برای این دلبستگی اش دارد و می گوید گوشت الاغ می تواند در معکوس کردن روند گرم شدن زمین و نابودی خیلی از اقلیم ها نقش مهمی داشته باشد. او با یکی از شبکه های خبری «تگزاس» گفت و گو کرده تا بگوید چرا این همه عاشق گوشت الاغ ها شده و فکر می کند این جانوران می توانند دنیا ما را نجات بدهند.

شما همه چیز می خورید. از لارو و کرم های زنده گرفته تا عنکبوت و خیلی چیزهای دیگر. چطور چنین چیزی ممکن است؟

کاری ندارد. فقط گاهی کم هم احتیاط به خرج می دهم. آرام آرام خوراکم را می جوم و آن را فرو می دهم. مشکلی نیست که آسان نشود، ما باید هول نکنیم و بتوانیم هر چیزی بی ضرری را بخوریم. 
بگذارید منظورم را دقیق تر بیان کنم. به جز جذب بیننده و تماشاگرهای میلیونی در آمریکا و بقیه نقاط جهان، چه دلیلی دارد که کسی بخواهد این همه چیزهای عجیب را مزه مزه کند؟ کارهاش ما قرار است چه مشکلی را حل کند؟خیلی از مشکل ها را. بگذارید از بهترین و دوست داشتنی ترین گوشتی که خورده ام، صحبت کنم. گوشت الاغ در آمریکا طرفدار چندانی ندارد ولی واقعیت این است که بسیار پرفایده است. به جز خوشمزه بودن، برای مزرعه دار یا حتی تولیدکننده حرفه ای، پرورش الاغ خیلی ساده تر و به صرفه تر است. پرورش الاغ راحت است. آن ها موجوداتی اهلی هستند و به این سادگی ها رفتارشان را تغییر نمی دهند.تقریبا در مقابل بیماری ها ایمن هستند و از همه مهم تر این که گوشت شان بسیار خوشمزه و دلچسب است. یک واقعیت دیگر هم وجود دارد.در تمام سال هایی که فروشگاه ها و حتی رستوران های مختلفی پیدا شده که به جای گوشت گاو یا خوراک گوشتی معمولی، از گوشت الاغ استفاده کرده اند، هیچ کس نتوانسته تفاوت گوشت الاغ را با بقیه مواد پروتیینی تشخیص بدهد. پس مزه و شکل شان هم تفاوت جدی با آن چه تا به حال مصرف کرده ایم ندارد.