یک قارچ انگلی با تبدیل مورچه‌ها به زامبی از آن‌ها برای ادامه چرخه زندگی خود استفاده می‌کند. مورچه‌ها در حالی که دنبال غذا می‌گردند با این قارچ‌ها مواجه می‌شوند و قارچ‌ها به سرعت آن‌ها را آلوده کرده و در سراسر بدنشان پخش می‌شوند و سیستم عصبی حشره را منحرف می‌کنند. سپس مورچه را مجبور می‌کنند از گیاه بالا رود، تا جایی که زیر یک برگ یا شاخه کوچک گیر بیفتد و به آرامی بمیرد. بعد انگل یک شاخه آزاد کننده اسپور (عضو تکثیری در قارچ‌ها و مثل بذرگیاهان) روی سر مورچه تولید می‌کند تا اسپور‌ها را روی زمین زیرش پخش کند و مورچه‌های بیچاره را آلوده کند.
تا همین اواخر دانشمندان در مورد مکانیسم دقیق یا دلایل این پدیده ترسناک چیزی نمی‌دانستند. اما پژوهش جدیدی در دانشگاه ایالتی پن نشان می‌دهد که قارچ‌ها به تارهای ماهیچه‌ای حشره حمله می‌کنند و با این کار می‌توانند رفتار میزبان را کنترل کنند، اما از مغزش دور می‌مانند. محققان تصاویر سه بعدی برای تجسم و درک حرکات قارچ درون مورچه ایجاد کردند و سپس تصاویر را تحلیل کرده و متوجه شدند که انگل در کل بدن مورچه پخش می‌شود. سلول‌های قارچی یک شبکه تشکیل می‌دهند و سپس دسته جمعی رفتار مورچه را کنترل می‌کنند. با این حال مغز دست نخورده می‌ماند که همین موضوع در ابتدا محققان را گیج کرده بود. معمولا در حیوانات، مغز با فرستادن سیگنال هایی به ماهیچه‌ها رفتار را کنترل می‌کند، اما نتایج نشان می‌دهد که انگل‌ها رفتار میزبان را کنترل می‌کند. تقریبا مثل یک عروسک خیمه شب بازی که با ریسمان هایی کنترل و حرکت داده می‌شود، قارچ‌ها عضلات مورچه را کنترل می‌کنند تا پا‌ها و آرواره او را منحرف کنند.
اما اینکه چرا قارچ‌ها از مغز قربانی دور می‌مانند یا چگونه مورچه را به سمت برگ هدایت می‌کنند هنوز یک معمای حل نشده است، اما تحقیقات قبلی نشان داده اند که قارچ ها ممکن است از یک کوکتل شیمیایی استفاده کنند که جایگزین مغز حشره می‌شود. هم چنین هر نوع مورچه با نوع خاصی از قارچ آلوده می‌شود.