روش‌های عجیب استفاده از موی انسان

معمولا بعد از کوتاهی موهایمان، آن‌ها را جارو می‌کنیم و در سطل زباله می‌ریزیم و دیگر هرگز دوباره آن‌ها را نمی‌بینیم. اما برخی افراد روش‌های منحصر به فردی برای استفاده از موی انسان پیدا کرده اند. برخی از این روش‌ها کاربردی و مفید و برخی دیگر احمقانه به نظر می‌رسند. در هر صورت آن‌ها خلاقانه هستند و تصور ما در باره مو‌ها را تغییر می‌دهند. در اینجا به ۱۰ مورد عجیب استفاده از موی انسان در گذشته اشاره می‌کنیم.

صندلی مویی

موی انسان از فایبرگلاس قوی‌تر است و یک نفر راهی برای استفاده از این ویژگی مو‌ها در ایجاد یک محصول کاربردی پیدا کرده است. رونالد تامپسون که قبلا آرایشگر افراد مشهور و سوپراستار‌ها بوده، یک صندلی با استفاده از موی انسان ایجاد کرده است. او موهایی که در سالنش در لندن دور ریخته می‌شد را جمع کرده تا این صندلی را بسازد. نمونه اولیه صندلی از ۱۲ کیلوگرم مو تشکیل شده است. تامپسون امیدوار است این جایگزین منحصر به فرد فایبرگلاس در محصولات مصرفی دیگر مثل کفش، لباس و قطعات قایق هم مورد استفاده قرار گیرد.

 

به گفته او مو تطبیق پذیر، ضد آب، نارسانا، ضد خوردگی، مقاوم در برابر آتش، سخت و بادوام است و می‌تواند با محصولات دیگری مثل تخته فیبر، فایبرگلس، پلیمر و آلومینیوم رقابت کند. نمونه اولیه صندلی او با برنز پوشیده شده و به قیمت ۱۵ هزار دلار برای فروش گذاشته شد. تامپسون امیدوار است در آینده مدل‌های ارزان تری تولید کند.

جواهرات
ویکتوریایی‌ها به روش منحصر به فردی برای مرده‌ها عزاداری می‌کردند. آن‌ها جواهراتی از موی بستگان مرده خود می‌ساختند. ملکه ویکتوریا پس از مرگ همسرش پرنس آلبرت، گردنبندی از موی همسرش را به گردن می‌آویخت. ویکتوریایی‌ها اغلب با استفاده از مو سنجاق سینه و آویزهای گردنبند می‌ساختند. شاید جواهرات آن‌ها احمقانه به نظر برسد، اما زمانی مد و عاشقانه به نظر می‌رسید.

جواهرات مویی ارتباط شما با فرد درگذشته را نشان می‌داد، اما برای نشان دادن ارتباط با دوست، کودک یا همسر زنده هم بود. بسیاری از جواهرات مویی در موزه موی لیلا در میسوری یافت می‌شوند. موزه لیلا تنها موزه موی جهان است و بیش از ۲۰۰۰ قطعه جواهرات موی انسان در آن دیده می‌شود. هر قطعه داستان خودش را دارد و اغلب نام، تاریخ تولد، تاریخ مرگ صاحب مو روی قطعه وجود دارد.

 

یک شرکت چینی از پودر‌ها و مایعات ساخته شده با موی انسان به عنوان ترکیب جدید سویا سس خود استفاده می‌کند. موی انسان مانند دانه سویا، گندم و سبوس سرشار از پروتئین است. این شرکت می‌گوید پودر و مایع موی انسان حاوی آمینو اسیدی است که برای تهیه سویا سس استفاده می‌شود. آن‌ها این ماده را به کارخانه‌های سویا سس سراسر چین می‌فرستند. کارکنان این شرکت موی انسان را که در کیسه‌های کثیف انبار شده بدون تمیز کردن تبدیل به پودر و مایع می‌کنند. مسئولین بهداشت هشدار داده اند که استفاده از مو می‌تواند خطرناک باشد. موی انسان حاوی سرب و آرسنیک است که برای کبد، کلیه و جریان خون مضر است و می‌تواند موجب سرطان شود.

موی انسان به عنوان کود و از بین برنده علف‌های هرز هم استفاده می‌شود. کود مو با کودهای شیمیایی قابل مقایسه است. یک شرکت از موی انسان برای تولید محصولی استفاده کرده که اگر زیر گیاه قرار بگیرد به رشدش کمک می‌کند و اگر روی زمین باشد علف‌های هرز را از بین می‌برد. هم چنین به کشاورزان اجازه می‌دهد از کودهای شیمیایی و علف کش‌ها که حاوی مواد شیمیایی مضر هستند استفاده نکنند.

این شرکت توسط فیل مک‌کروری که سابقا آرایشگر بود تاسیس شده است. او پس از دیدن حجم زیاد موهایی که در آرایشگاه دور ریخته می‌شد تصمیم گرفت راهی برای استفاده از آن پیدا کند. استفاده از موی انسان به عنوان کود چیز جدیدی نیست، کشاورزان چین باستان هم از موی انسان استفاده می‌کردند.

 

آیا تا به حال بوی موی سوخته را حس کرده اید؟ پس حتما می‌دانید که بوی خوشایندی نیست. با این حال مردم هند باستان از موی انسان برای بخور استفاده می‌کردند. آن‌ها برای راضی کردن ارواح و شیاطین ، موی انسان را همراه با سرکه، برگ یا صمغ‌های معطر می‌سوزاندند تا یک بوی مطبوع ایجاد کنند. آن‌ها وقتی این کار را می‌کردند که ارواح کاری برخلاف میل هندی‌های باستان انجام می‌دادند. نوع دیگری از بخور با ترکیب موی انسان با چیز کثیف تری مثل مدفوع خوک انجام می‌شد. آن‌ها این کار را برای فراری دادن شیاطین انجام می‌دادند.

 

موی انسان قرن‌ها برای کنترل آفات در آمریکا، هند و چین استفاده می‌شده است و نه تنها به عنوان کود عمل می‌کند بلکه می‌تواند حیوانات را از باغ‌ها و مزارع دور نگه دارد. موی انسان اغلب حلزون ها، جوندگان و گوزن‌ها را می‌ترساند.‌ می‌توانید از کیسه‌های نایلونی یا پارچه‌ای نازک پر از موی نشسته برای دور کردن انواع حیوانات از محصولاتتان استفاده کنید. این مو بعد از دو هفته بویش را از دست می‌دهد و باید با موی جدید جایگزین شود.‌ می‌توانید موی انسان را با موی گربه یا سگ هم ترکیب کنید.

 

از موی انسان برای ساخت لباس هم استفاده می‌شود. بیل بلک آرایشگری بود که با استفاده از موی مشتریانش برای همسرش لباس تهیه کرد. اما همسرش از خارش بدنش شکایت کرد که تعجبی هم ندارد. همچنین او با استفاده از موی انسان، کفش راحتی، لباس زیر، کلاه و جلیقه هم ساخت. یکی دیگر از لباس‌های موی انسان توسط سارا لوئیس بریان ۲۸ ساله ساخته شد که یک تاپ و دامن مویی بود و به قیمت ۱۳۰۰۰ دلار فروخته شد. شش ماه طول کشید تا او این لباس را بسازد. خوشبختانه او اول مو‌ها را استریل کرده و با آب داغ باکتری‌ها را کشته بود.

 

 

فیل مک کروری از موی انسان برای تصفیه نشتهای نفتی هم استفاده کرد. او متوجه شد که موی سمور دریایی پس از نشت نفت آلاسکا در سال ۱۹۸۹ نفت را کاملا به خود جذب کرد و با خودش فکر کرد اگر خز حیوانات می‌تواند نشت‌های نفتی را به خود بگیرد چرا موی انسان نتواند؟ او برای آزمایش ۲.۲ کیلوگرم موی انسان را داخل جوراب شلواری همسرش پر کرد و مچ‌ها را به هم گره زد تا به شکل حلقه درآید. سپس استخر پسرش را پر از آب و روغن موتور کرد و حلقه جوراب مویی را داخل آن انداخت و دید که روغن جذب موهای داخل آن می شوند. روغن روی لایه سطح مو جمع شده بود و امکان بازیابی آسان آن وجود داشت.

مک کروری محصولش را با ناسا تحت شرایط آزمایشگاهی آزمایش کرد. آزمایش‌ها نشان داد که با این روش ۴ لیتر روغن در کمتر از دو دقیقه جذب می‌شود. همچنین آن‌ها متوجه شدند که این روش می‌تواند هزینه تصفیه را کاهش دهد. مک کروری در پیدا کردن روش‌های استفاده از مو نابغه است.

 

سال هاست که از موی انسان برای خلق آثار هنری مختلف در سراسر جهان استفاده می‌شود. قبلا خواندید که از موی انسان برای ساخت جواهرات ویکتوریایی استفاده می‌شده است. هرچند هنر مو در دوران ویکتوریایی رونق داشت، اما در آثار هنری معاصر هم استفاده شده است.

 

یک بنر بزرگ از موی انسان در کتابخانه بیکر بری دانشگاه دورتموث وجود دارد. در این اثر هنری با طول ۲۴ و عرض ۴ متر از ۱۹۰ کیلوگرم موی انسان استفاده شده که از ۴۲ هزار کوتاهی مو جمع شده است. چندین ماه طول کشید تا موی دانشجویان، اعضای هیئت علمی و کارمندان دانشگاه و هم چنین ساکنین محلی جمع شود. حروف سبز بنر نماد پول هستند و نشان می‌دهند که آموزش و سرمایه داری جدایی ناپذیرند.

 آلات موسیقی

یکی از آلات موسیقی مردم بومی جزیره میندرو در فیلیپین گیتگیت (gitgit) است. گیتگیت یک ویولن سه سیم است که سیم‌های آن از جنس موی انسان هستند. این ساز توسط یک مرد برای خواستگاری از زن مورد علاقه اش استفاده شد. او این ساز را برای اعلام ورود به خانه زن نواخت.

 

سیم‌ بسیاری از ساز‌ها زمانی از موی انسان ساخته می‌شده، اما مو در موسیقی کاربردهای معاصری هم دارد. تاداس ماکسیمواس یک هنرمند تجربی است که اجازه می‌دهد ساز با مویش نواخته شود در حالی که مو هنوز به سرش وصل است. او از موهایش برای ایجاد سازی برای اجرایی که موسیقی مو نامیده می‌شود استفاده می‌کند.