سریال های ترسناکی که هیچگاه نباید به تنهایی تماشا کنید

بعد از یک روز کاری سخت و خسته کننده هیچ چیز به اندازه این که روی کاناپه دراز بکشید و در حالی که یک نوشیدنی سرد و یک ظرف هله هوله خوشمزه در دست دارید به تماشای یک سریال ترسناک بنشینید هیجان انگیز نخواهد بود. شاید بسیاری این ایده را نپسندند اما گاهی بعضی سریال ها به خصوص یک سریال ترسناک شما را ترغیب می کند که در چنین شرایطی به تماشای آن بنشینید. چنین کاری برای ساعاتی شما را از دغدغه های روزمره جدا کرده و به مغز شما استراحت خواهد داد.

سریال ترسناک و جذابی پر از هیجان ها و ترس های لحظه ای که شما را از روی کاناپه بلند می کند، موجودات عجیب و غریبی که در نقطه های کور پرسه می زنند و زامبی های خونخواری که در تعقیب شخصیت های اصلی داستان هستند می توانند شما را به شدت بترسانند به خصوص اگر به تنهایی به تماشای آن ها نشسته باشید. اگر چه معمولاً تماشای یک سریال به صورت دسته جمعی لذت بخش است اما در مورد چند سریال ترسناک که در ادامه این مطلب به آن ها اشاره خواهیم کرد به شما توصیه می کنیم که هیچ گاه به تنهایی به تماشای آن ها ننشینید زیرا تحمل آن را نخواهید داشت.

۱- منطقه گرگ و میش (۱۹۵۹ تا ۱۹۶۴)

شاید تماشای یک اپیزود از سریال ترسناک و علمی تخیلی «منطقه گرگ و میش» (The Twilight Zone) بهترین راه برای تجربه ترس و هیجان باشد به خصوص اگر در بیرون از خانه نیز بادی شدید در حال وزیدن باشد. ظاهر شخصیت های غیرزمینی و صدای آن ها شاید برای بیننده ترسناک باشد اما این تنها چیزی نیست که تماشای این سریال را لذتبخش می سازد و همزمان شما را نیز به شدت می ترساند. شاید از خود بپرسید که یک سریال که نزدیک به ۶ دهه از پایان آن می گذرد چه چیزی در خود دارد که هنوز می تواند باعث شود از ترس حتی شلوارمان را خیس کنیم. اما اگر شما نیز بر سر یک عروسک جدید فریاد بزنید و او ناگهان با شما حرف زده و اعلام کند که قصد کشتن شما را دارد چاره ای جز خیس کردن شلوار نخواهید داشت.

اگر وجود عروسک های قاتل برای ترساندن شما کافی نیست در این سریال چیزهای زیاد دیگری وجود دارند که شما را از ترس روی صندلیتان میخکوب نمایند. در هر یک از اپیزودهای این سریال ترسی بر ترس های شما افزوده خواهد شد. بعد از تماشای یک اپیزود دیگر سوار هواپیما شدن برایتان ترسناک خواهد بود، بعد از تماشای اپیزودی دیگر در جاده های خلوت قدم نخواهید گذاشت و بعد از اپیزودی دیگر واقعیت زندگیتان را به چالش خواهید کشید. تنها کاری که می توان در هنگام تماشای این سریال ترسناک کرد این است که کسی را کنار خود داشته باشید تا در موقع ترس به او پناه ببرید.

۲- داستان هایی از سرداب (۱۹۸۹ تا ۱۹۹۶)

سریال ترسناک و کمیک کلاسیک شبکه اپ بی اُ با نام «داستان هایی از سرداب» (Tales from the Crypt) به خوبی از اصول اخلاقی برای ترساندن تماشاگران استفاده می کند. هر اپیزود زندگی و سرگذشت یک توطئه چین بدشانس و نگون بخت را دنبال کرده و این که چگونه در دامی که خود پنهان کرده اند گرفتار می شوند را به شما نشان می دهد در این سریال باید منتظر هر نوع غول، هیولا و یا روح و جنی باشید. علاوه بر این در این سریال ترسناک از کارگردانان سرشناسی مانند رابرت زمکیس، ریچارد دانر و والتر هیل استفاده شد که در زمینه ساخت فیلم های ترسناک و علمی تخیلی تبحر بالایی دارند.

از بازیگران سرشناسی که در این سریال بازی کرده اند نیز می توان به کرک داگلاس، بیل پکستون و دمی مور اشاره کرد. سریال «داستان هایی از سرداب» را باید یک ضیافت ترس و وحشت نامید. هر یک از اپیزودها و یا فصل های این سریال داستان متفاوتی دارند اما در ترسناک بودن آن ها شکی وجود ندارد به نحوی که ترس ناشی از تماشای بعضی از اپیزودها حتی پس از پایان داستان نیز شما را رها نخواهد کرد.

۳- شاهد فراطبیعی (۲۰۱۱ تاکنون)

اگر چه جنبه افسانه ای و ساختگی بودن سریال های علمی تخیلی مربوط به موجودات و فعالیت های فراطبیعی و خیالی کمی از ترس ما خواهد کاست اما برخی اوقات چنین رخدادهایی با چنان واقعیتی به تصویر کشیده می شوند که بیننده را دچار وحشت خواهند کرد. در این میان سریال «شاهد فراطبیعی» (Paranormal Witness) بیش از هر سریال دیگری در این حوزه توانسته افسانه ها و داستان های خیالی را با پیچش های داستانی خاص به استخدام خود درآورد و محصولی ترسناک تولید کند. این سریال که بر اساس داستان های ظاهراً واقعی در مورد ارواح ساخته شده در هر اپیزود مسیری مشابه را دنبال می کند.

هر قربانی داستان شکنجه و وحشت خود را بازگو می کند و گروهی از بازیگران به بازسازی این داستان می پردازند. تدبیر آشنایی است اما قدرت اصلی این سریال در برقراری ارتباط محکم بین تماشاگر و راوی داستان نهفته است. در بسیاری از اپیزودهای سریال ترس و وحشتی غیرمنتظره و شدید را تجربه خواهید کرد. اگر چه در مواردی نیز قادر به تماشای ادامه داستان نخواهید بود اما تنها چیزی که می تواند شما را به ادامه سریال ترغیب نماید این است که کسی در کنار شما مشغول تماشای سریال باشد.

۴- پرونده های مجهول (۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲)

سریال ترسناک و جنایی «پرونده های مجهول» (The X-Files) یکی از اولین، طولانی ترین و موفق ترین سریال های شبکه فاکس بود که پس از اتمام دوباره از نو راه اندازی شد و هنوز هم پخش آن ادامه دارد. بخش اول این سریال در طول تمامی سال های پخش خود مرزهای تلویزیون در حوزه جنایی و ترس را درنوردید. در حالی که تمامی اپیزودهای این سریال شاید ترسناک نباشند اما در برخی از اپیزودها چنان ترسی را تجربه خواهیم کرد که باعث می شود جرأت خاموش کردن چراغ ها هنگام خواب را نداشته باشیم. در طول یک دهه، نویسندگان این سریال سعی کردند با استفاده از ژانرهای ترسناک، تریلر و علمی تخیلی داستان هایی پیچیده و ترسناک تولید کنند که علاوه بر سرگرم کنندگی و جذابیت، گاه به گاه بیننده را از ترس میخکوب نمایند.

اما حتی بدون استفاده از مولفه های علمی تخیلی و فراطبیعی نیز این سریال گاه با داستان یک قاتل سریالی خونخوار و منحرف ما را بهت زده می کند و در اپیزودی دیگر شما را دچار ترس و پارانویا نسبت به اطرافیانتان می سازد. از این رو هنگام تماشای این سریال و حتی بعد از آن نیز برای مدتی ترس از شما دور نخواهد شد پس بهتر است به تنهایی به تماشای این سریال ننشینید.

۵- کانال صفر (۲۰۱۶ تاکنون)

این روزها داستان ها و مولفه های ترسناک نیز در دنیای سینما تغییر کرده و ایده های مدرنی در این زمینه شکل گرفته اند، بدین ترتیب شاهد ظهور داستان های ترسناک جدیدی هستیم. سریال ترسناک «کانال صفر» (Channel Zero) یک سریال جُنگ گونه است که از «داستان ترسناک آمریکایی» الهام گرفته شده است و هر فصل آن داستانی مجزا را دنبال می کند. هر فصل تنها دارای ۶ اپیزود بوده که به نظر بسیار کوتاه می رسد اما در همین مدت کوتاه نیز به آرامی ترس و وحشت را در ضمیر بیننده وارد می کند. در فصل اول شاهد داستانی در دهه ۸۰ میلادی در مورد ارتباط گروهی نوجوان با یک سری قتل های خشن و ترسناک بودیم. فصل دوم و سوم سریال نیز شرایط مشابهی دارند و شاید بتوان آن را موفق ترین سریال شبکه Syfy دانست که علاوه بر جذابیت شما را به شدت دچار ترس و وحشت خواهد کرد.

۶- توین پیکس (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱)

دیوید لینچ و ژانر وحشت همواره مانند کودکانی که در یک حلقه به دنبال یکدیگر می دوند در تعقیب هم بوده اند. در حالی که این کارگردان نامی به ندرت از روش ها و سبک های معمول ژانر وحشت برای ترساندن تماشاگران استفاده می کند، رویکرد سوررئالش به این ژانر به او امکان داده تا هر کاری که ممکن است را برای ایجاد المان های خوفناک انجام دهد. برای مثال اثر بی نقص او در تلویزیون یعنی «توین پیکس» (Twin Peaks) که از سکانس اول تا سکانس پایانی هر اپیزود و کل مجموعه شما را در تعلیقی بی مثال و ترسی عمیق فرو می برد. دیدار از شهر کوچک توین پیکس و اتفاقاتی که در آن رخ می دهد یک تجربه رعب آور است زیرا نیمی از ساکنان شهر خواستار مرگ نیمی دیگر از ساکنان هستند اما همین موضوع تماشای سریال «توین پیکس» را لذت بخش می کند.

در دو فصل قسمت اورجینال این سریال، که نزدیک به دو دهه بعد ادامه آن پخش شد، تصور تماشاگران از زندگی آمریکایی به کلی تغییر پیدا کرد و همزمان برخی از ترسناک ترین و عجیب ترین شخصیت های تاریخ تلویزیون نیز به تصویر کشیده شدند. در اپیزود پایانی نیز سکانس انتهایی به شیوه ای به پایان رسید که تماشاگر برای درک کامل ماجرا چاره ای جز صبر نزدیک به دو دهه ای نداشت تا این که فصل سوم این سریال سال ۲۰۱۷ منتشر شد. اگر تجربه تماشای آثار دیوید لینچ را ندارید بهتر است خود را برای هر نوع ترس و وحشتی آماده کنید.

۷- مردگان متحرک (۲۰۱۰ تاکنون)

از هر فرد عادی در مورد بزرگ ترین ترسش بپرسید بدون شک خواهد گفت: از عنکبوت، سوسک، ارتفاع یا تاریکی ولی ترسناک ترین واژه برای هر شخصی مرگ خواهد بود و این همان چیزی است که سریال «مردگان متحرک» (The Walking Dead) را بیش از دیگر مولفه هایش ترسناک می سازد. تمام این سریال در مورد ترس از مرگ است و هر یک از شخصیت های سریال برای فرار از این مرگ و مردگان تلاش می کنند. علاوه بر این که تماشای این سریال ترسناک و آخرالزمانی ما را از فضاهای باز، تاریک و بسته، از مردگان و بیماریهای مسری می ترساند بلکه سناریویی خوفناک از دنیای آخرالزمانی را نیز به ما یادآور می شود. این سریال ترسناک که بر اساس کتاب های کمیک رابرت کرکمن ساخته شده رفته رفته به یکی از پر بیننده ترین و در عین حال ترسناک ترین سریال های تلویزیونی یک دهه اخیر تبدیل شد و تا فصل چهارم بسیار بی نقص پیش رفت هر چند از آن به بعد دچار افت شد.

در هر اپیزود ریک گریمز و گروه نامتجانس او انگیزه جدیدی برای زنده ماندن پیدا می کنند و همزمان به شرایط درونی یکی از شخصیت ها پرداخته می شود. در این میان وقتی که جدای از زامبی ها باید با انسان های شروری مانند نیگان نیز روبرو شد تازه به نگرشی پوچ گرایانه نسبت به زندگی آشنا می شوید که در آن زندگان برای از بین بردن یکدیگر از زامبی ها استفاده می کنند. اخلاق و انسانیت در دنیایی که یا باید بکشید و یا کشته شوید شکل دیگری به خود می گیرد و معنا و مفهوم مرسوم خود را به طور کلی از دست می دهد. بنابراین پس از تماشای این سریال ممکن است نقاط تاریک خانه خود را در جستجوی زامبی هایی که هر لحظه ممکن است از پشت سر به شما حمله کنند خواهید گشت.

۸- فرینج (۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳)

بعد از سریال موفق و دارای عناصر ماوراء الطبیعه «پرونده های مجهول» شاهد سریال ترسناک دیگری در این حوزه با نام «فرینج» (Fringe) بودیم که زندگی تیمی از ماموران فدرال را روایت می کرد که تحقیقات آن در مورد پرونده های ماوراء الطبیعه بود. این سریال که توسط جی جی آبرامز ساخته شد بر روی گروهی از ماموران اف بی ای متمرکز بود که پرونده هایی عجیب مربوط به آزمایشات ژنتیکی تا دنیاهای موازی و سفر در زمان را مورد بررسی قرار می دادند. اگر چه این سریال ترسناک بیشتر به ژانر عملی تخیلی نزدیک بود اما زمانی که وارد دنیای ماوراء الطبیعه می شد تجربه ی خوفناکی را برای تماشاگر به همراه داشت.

اگر چه این سریال در اپیزودهای ابتدایی با نقص ها و سردرگمی هایی همراه بود اما رفته رفته راه خود را پیدا کرد و توانست مخاطبان را با خود همراه سازد. هر یک از اپیزودهای این سریال به داستانی جداگانه می پرداخت که در برخی از موارد علی رغم این که رویه ای جنایی و پلیسی داشت اما بسیار ترسناک نیز بود.

۹- داستان ترسناک آمریکایی (۲۰۱۱ تاکنون)

رایان مورفی و برد فالچوک با سریال بسیار اعتیاد آور «داستان ترسناک آمریکایی» (American Horror Story) رویه ای سادومازوخیستی را نسبت به داستان های کلاسیک ارواح و هیولاها در پیش گرفتند و از همان اپیزود اول تاکنون دست از ترساندن تماشاگران برنداشته اند. اگر چه در برخی از اپیزودها شاهد داستان ها و مولفه های جذاب تری هستیم اما شرایط و دوران متفاوت هر اپیزود یا فصل بدین معنی است که هر فصل با شخصیت ها و جلوه های بصری ترسناک جدیدی به سراغ ما می آید.

شاید در هر اپیزود به خود بگویید که چرا به تماشای چنین سریال ترسناک و وحشت آوری نشسته اید اما ترس فزاینده ای که در هر اپیزود شما را در خود فرو می برد باعث می شود به تماشای آن ادامه دهید. هر اپیزود قبل از این که تماشاگر را به یک قدم جلوتر از آستانه تحملش برای پذیرش ترس و وحشت ببرد، او را برای مدت طولانی در تعلیق و سرگردانی فرو می برد به نحوی که تماشای یک فصل از این سریال به تنهایی در مکانی تاریک برای هر کسی امکان پذیر نخواهد بود.

۱۰- مسافر بین راهی (۱۹۸۳ تا ۱۹۹۱)

دهه هشتاد میلادی را باید دوران طلایی سریال های جُنگ گونه گیج کننده دانست و در این میان سریال ترسناک «مسافر بین راهی» (The Hitchhiker) در ۶ فصل خود بیش از هر سریال دیگری در زمان خود ترس و وحشت را به خانه های تماشاگران آورد. اولین سریال دراماتیک شبکه اپ بی اُ اگر چه در این رویه اولین نبود اما ضیافتی ترسناک را با استفاده از یک مسافر سرراهی باهوش برای بیننده ایجاد کرد. این داستان جذاب باعث شد که بازیگران مشهوری مانند ویلم دفو و کریستی الی و کارگردان سرشناسی مانند پل ورهوون به این پروژه وارد شوند.

این سریال مولفه های جدیدی را به دنیای تلویزیون وارد کرد و در بسیاری از اپیزودها تماشاگر چاره ای جز گذاشتن دست جلوی چشم های خود نداشت. بدون شک پس از تماشای این سریال هیچ گاه دیدگاه سابق را نسبت به مسافران بین راهی نخواهید داشت.