رز رضوی؛ یک اسکی باز حرفه‌ای و عاشق مسافرت

شخصیتی کاملا پرنشاط که از هر طرف به آن نگاه می کنیم ضد و نقیض هایی در آن وجود دارد که حتی خودش هم دلایل آن را نمی داند. رز یک دوست صمیمی در زندگی اش دارد که هر جا او هست وی نیز وجود دارد و آن چیزی نیست جز ترس. البته اصلا نکته بدی نیست چون باعث شده خانم دکتر ما از کلی حاشیه سینما و سوپراستارها دور بماند.

 

در ادامه گفتگوی ماهنامه دیده‌بان با او را بخوانید: 
از دوران کودکی تان شروع کنیم و خاطرات تلخ و شیرینی که در آن زمان داشتید؟
دوران کودکی که به خودی خود بهترین دوران برای هر فردی در زندگی اش محسوب می شود از خاطرات مهدکودک رفتن گرفته و بازی هایش تا مدرسه. من خیلی کودک بازیگوشی بودم در حدی که وقتی مادرم از خانه بیرون می رفت با برادرم شروع می کردیم به خراب کاری و زمانی که مادرم باز می گشت رویه عوض می شد و می شدیم بچه های خوبی که همه مامان ها دوست دارند. مثلا ما کیسه های فریزر را پرآب می کردیم و تا مامانم از خانه بیرون می رفت و تا جا داشت کیسه های آبی بود که پرتاب می کردیم به بیرون از خانه و یک بار مادرم مچ مان را گرفت و چشم تان روز بد نبیند.

دوست داشتید وقتی بزرگ می شوید چه کاره بشوید؟
دوست داشتم پزشک شوم اما برادرم رفت رشته مهندسی پزشکی و من هم به دنبالش از تجربی به ریاضی تغییر رشته دادم و قبول نشدم و بعد تصمیم گرفتم مترجمی زبان اسپانیایی بخوانم.

رابطه شما با دکترها چطور است؟
من از خون می ترسم و اصلا دکتر رفتن، آمپول زدن و دندانپزشکی برایم ترسناک است.

با توجه به این که کمی از فضای سینما و تلویزیون دور شده اید، الان چه می کنید.
فعلا مشغول کار تئاتر هستم اما سال گذشته دو کار سینمایی داشتم و در تلویزیون هم در سریال معمای شاه ایفای نقش کرده بودم. به نظر خودم همین مقدار حضور کافی است و نمی دانم چرا جدیدا همه این سوال را از بازیگران می پرسند، از طرفدار گرفته تا بقیه. احتمالا اخبار کارهای بازیگران به درستی منتقل نمی شود. البته من فکر می کنم مردم از دنیای روزنامه و مجله فاصله گرفته اند و به درستی قضایا را دنبال نمی کنند. از طرفی هم کار هنرمند کاملا بسته به روحیات و شرایط او است و شاید هنرمندی در یک سال 10 کار داشته باشد و در عین حال دو سال پشت سر هم اصلا کار نکند.

 

 

به نظرتان شما با مردمی که شناخته شده نیستند فرقی دارید؟
در ابتدا همه باید یادمان باشد که اما از یک جا آمده ایم و به یک جا هم بر می گردیم، بنابراین خیلی با هم تفاوتی نداریم اما خب در طول زندگی مان هر فردی به واسطه شرایط و نوع شغلش سبک زندگی متفاوتی دارد و هنرمندان هم به واسطه شغل شان سبک زندگی متفاوتی را دارند.

می گویند سینما پولساز است و هر کس وارد این حیطه شود پولدار خواهدشد. نظر شما چیست؟
مردم باید بدانند در هر شغلی می توان پولدار شد. چه بسا که یک بازیگر شاید کارش خیلی خوب باشد اما در فیلمی بازی کند که سرمایه گذاری و تبلیغ خوبی برای فیلم صورت نگیرد و به طبع همین باعث می شود که فیلم مورد توجه مردم قرار نگیرد و بازیگر هم دیده نشود. در نتیجه کار برایش پول به ارمغان نمی آورد. تمام شغل های دیگر هم همین است. اگر به تمام زوایا در آنها توجه نشود پول خوبی در بر نخواهدداشت.

البته این روزها بودجه دولتی برای فیلم سازی بسیار کم است و بازیگران هم با این مالیات هایی که بابت بازی در فیلم ها می پردازند، خیلی شرایط خوبی ندارند. البته از سال 90 این مالیات معاف شد که خیلی از بازیگران مثل خود من تا سال 94 اطلاعی نداشتیم و مبالغ هنگفتی را پرداخت کردیم.

به جز بازیگری مشغول چه کاری هستید؟
من از نظر شغلی که کار دیگری انجام نمی دهم اما غیر از آن بیشتر وقتم را به ورزش کردن و مسافرت می گذرانم. در روزش رشته اسکی را به صورت تخصصی دنبال می کنم و 15 سال است که تا درجه مربیگری پیش رفته ام و غیر از آن هم روزش های زیرشاخه بدنسازی را دنبال کردم.

 

 

چرا اسکی؟
یکی از ترس های زندگی من برف بود. با این که سرما را دوست داشتم اما همیشه وقتی برف می آمد فکر می کردم اگر زمین بخورم خیلی دردناک خواهدبود. یک روز تصمیم گرفت بر همین ترس غلبه کنم برای همین رفتم و اسکی را امتحان کردم. هم برف بود و هم زمین خوردن در آن زیاد. با خودم گفتم آنقدر زمین می خورم تا ترسم از برف بریزد اما خوب بعد از چند جلسه به این ورزش علاقه مند شدم و آن را تا به امروز دنبال کردم.

اهل سفر هستید و کجا را برای سفر ترجیح می دهید؟
همه جای ایران را دوست دارم اما سفر به جنوب با یک گرما و گیرایی خاصی همراه است اما به نظر من باید همه جای ایران را دید و صرفا نباید گفت فقط برویم اینجا چون یک بار لذت برده ایم.

آدم خونگرمی هستید یا نه؟
من آدم ها را دوست دارم و همین باعث می شود ناخودآگاه با آدم ها به گرمی برخورد کنم و معمولا دیگران می گویند آدم خونگرمی هستم.

مردم آزار نیستم اما خیلی از افراد اذیتم کردند!

رز رضوی چه کاری دوست دارد انجام بدهد که هم دیگران را متعجب می کند و هم خوشحال؟
نه اینکه بگویم همین حالا این کار را انجام می دهم اما اگر شرایط کاری و مالی این اجازه را به من بدهد دوست دارم رد آینده یک مدرسه برای کودکان نیازمند تاسیس کنم خصوصا آنهایی که پدر و مادران شان رفته گر و کارگر هستند تا دغدغه تحصیل این کودکان را نداشته باشند.

روز اول مدرسه خودتان را یادتان هست؟
خیلی حال عجیبی داشتم خیلی گریه کردم و اصلا در صف مدرسه نمی ایستادم و تا پایان دوران دبستان هم مدرسه را دوست نداشتم اما از اول راهنمایی قضیه عوض شد و نفر اول منطقه شدم و از آن به بعد هم دوست نداشتم حتی یک نمره از نمراتم کم شود و درس عربی و معارف هم مورد علاقه من بودند.

 

 

آدم پرجنب و جوشی هستید؟
اصلا. بیشتر خودم را آدم تنبلی می دانستم و همیشه زمانی که به من می گفتند کار تئاتر انجام بده می گفتم این همه بیایم سر تمرین ها و دست آخر چند شب اجرا و تمام ولی امسال برای اولین بار تجربه بازی در تئاتر اینقدر برایم با تجربه های شیرین همراه بود که کمی به خودم آمدم و می خواهم این تلاش و تکاپو را ادامه دهم. البته فکر می کنم شاید از صبح تا شب بشود خیلی کارهای متفاوتی را انجام داد اما من این کار را نمی کنم.

مردم آزاری؟
آدم مردم آزار نیستم اما خیلی از افراد من را اذیت کردند اما این روزها برایم مهم نیست چون می دانم افرادی که کاری ندارند دیگران را اذیت می کنند و سعی دارند با حاشیه سازی برای دیگران خود سرگرمی ایجاد کنند.

رز رضوی اگر بازیگر نمی شد چه کار می کرد؟
من قبل از این که بازیگر شوم در بیمه دانا کار می کردم و مدیر آنجا همیشه به من می گفت این کار برای تو خیلی خشک است و من دو سال و نیم در آنجا کار می کردم و مثل این بود که تمام دنیا را روی سرم خراب کنند. او همیشه می گفت تو به درد هنر یا جهانگردی می خوری و خب آن زمان هیچ وقت به هنر فکر نمی کردم اما وقتی وارد هنر شدم فهمیدم هر چقدر کار سخت تر باشد برای من لذتبخش تر هم هست.

الان خودتان از بیمه استفاده می کنید؟ ثالث و بدنه؟
حتما ثالث را همیشه دارم اما بیمه بدنه را فقط بعضی وقت ها انجام می دهم. راستش هر وقت ماشین را بیمه می کنم هیچ وقت تصادف نمی کنم و هر وقت که ماشین بیمه ندارد تق و توق به در و دیوار می خورم.

 

 

چقدر تصادف می کنید؟
من زیاد راننده خوبی نیستم و معمولا زیاد به این طرف و آن طرف می خورم. آخرین بار هم شش سال پیش از در منزل که بیرون آمدن از روی جدول رد شدم.

در مورد اذیتی که سر قضیه ازدواج برایتان پیش آمد بگویید؟
زیاد بهش فکر نمی کنم چون اولا زندگی فردی هر کس به خودش مربوط است و با یان که تا حدودی به مردم حق می دهم که بخواهند از زندگی هنرمندشان باخبر باشند ولی اینقدر بعضی مسائل شخصی پایه های زندگی فردی را تغییر می دهند که مردم باید اجازه دهند این تغییرها از سوی همان فرد به مخاطبین شان اعلام شود و حرف های یک کلام و چهل و کلاغ دیگران را باور نکنند. من این قول را می دهم که هر زمان تغییری در زندگی من اتفاق بیافتد خیال شان جمع خودم اولین نفر آن را در همه جا اعلام می کنم.

به ازدواج فکر می کنید؟
من خیلی فکر نمی کنم چون همه می گویند یهویی پیش آمد و خب حتما برای من هم پیش نیامده البته این روزها مشکلات و فشارهای زندگی اینقدر زیاد است که مردم عادی به کنار حتی دامن هنرمندان را هم گرفته و زندگی ها خیلی دوامی ندارد.

پول برایتان مهم تر است یا شهرت؟ مثلا اگر دو کار پیشنهاد شود که یکی برایتان شهرت بیاورد و دیگری پول؟
من فکر می کنم پول برایم ارزش بیشتری دارد چرا که می دانم شهرتی که با انجام تنها یک کار به وجود بیاید یک هفته بعد از اتمام کار هم از بین می رود و برای رسیدن به شهرت زمان لازم است.

تا به حال بین دوراهی تصمیم گیری مانده اید؟
من معمولا نمی توانم به تنهایی تصمیم بگیرم. تلاش خودم را می کنم و بقیه کار را می سپارم به خدا چون باور دارم که او بهترین تصمیم ها را برایمان می گیرد. حتی اگر موفق نشوم می دانم که زندگی ما از قبل منظم چیده شده است و ما خیلی نمی توانیم آن را عوض کنیم.

از سر کار بر می گردید و سر چهارراه بچه های کار جلوی ماشین تان را می گیرند عکس العمل تان چیست؟
شیشه پاک کن ها را دوست دارم گاهی اینقدر وقت نمی کنم ماشین را کارواش ببرم که از آمدن شان خوشحال می شوم و خیلی خوبه که هستند ولی ای کاش بشود سر و سامان شان داد و به این شکل کار نکنند ولی در کل اینطور بچه ها را که می بینم دلم برایشان می سوزد اما بعضی از بچه ها هم رفتارشان از دنیای کودکی درآمده است و باورم نمی شود این رفتار را انجام می دهند و می ترسم البته همیشه به آنها کمک می کنم.

چه نقشی را خیلی دوست دارید بازی کنید؟
خیلی دوست دارم نقشی بازی کنم که در آن مادر باشم و خیلی دوست دارم در فیلم یک بچه داشته باشم.

در زندگی واقعی چطور؟
دوست داشتن که خیلی دوست دارم اما فکر می کنم هنوز آمادگی آن را ندارم.

مگر متولد چه سالی هستید؟
خب شد پرسیدید من متولد 14 فروردین سال 61 هستم و به اشتباه در اینترنت همه جا زده اند که متولد آبان هستم.

رز رضوی در آینده چه تصویری دارد؟
زود است برای اینکه بخواهم آینده دورم را بگویم چون من خودم هنوز در حال تجربه کردن هستم.

حرف پایانی...
امیدوارم ثانیه ها، دقایق، ساعت ها، روزها و سال های درخشانی در انتظار همه مردم کشورم و عزیزانم باشد و روزی برسد که مشکلات مردم به کمترین حد ممکن رسیده باشد.