پذیرفته شدن در گروه های ویژه یکی از موضوعات بحث برانگیزی است که رسانه ها در سال های اخیر به کررات در مورد آن صحبت کرده و مراسم خاص گروه ها برای پذیرفتن اعضای تازه را تقبیح نموده اند. در واقع این نفرات جدید طی این مراسم عضویت خود به یک گروه خاص را اعلام کرده و پذیرفته می شوند. برخی از این مراسمات ممکن است جالب و جذاب بوده و باعث همبستگی میان افراد شود اما برخی دیگر ممکن است دردناک و طاقت فرسا باشند. برای مثال در برخی دانشگاه ها هنوز گروه های خواهری و برادری قواعد و مراسم خاصی برای عضوهای جدید خود دارند اما روش  عضوگیری در چنین گروه هایی برای عضو جدید جالب و دوست داشتنی است نه دردناک و پشیمان کننده. برای اکثریت تیم های دوره ی دبیرستان و دانشگاه، دستکم در ایالات متحده، چنین مراسماتی انجام گرفته است.

اما در برخی از موارد، فرد متقاضی عضویت در یک گروه باید کارهایی را برای پذیرفته شدن در گروه انجام دهد که بسیار غیرمعمول و زیاده روی به نظر می رسند. جالب این که برخی از این مراسمات منجر به صدمه دیدن فرد یا حتی مرگ او یا دیگران خواهد شد. در دنیای خلافکاران در سراسر جهان، جایی که هیچ چیز به اندازه ی وفاداری اهمیت ندارد، مراسم عضویت در گروه شکل خوفناک و متفاوتی به خود گرفته است. در این مراسمات که معمولاً بدون اطلاع دولت و در خفا توسط نفرات بلند مرتبه ی گروه مدیریت می شود وفاداری فرد در بوته ی آزمایش قرار گرفته و در مورد مفید بودن یا نبودن او برای اهداف گروه تصمیم گیری خواهد شد. برخی از این مراسم چندش آور، برخی دیگر غیرانسانی و بعضی شوکه کننده هستند. در ادامه ی این مطلب قصد داریم شما را با ۱۵ مورد از روش های عضویت افراد در گروه های زیرزمینی تبهکار آشنا کنیم.

بدون شک معروف ترین گروه این فهرست، گروه موسوم به «فرشتگان جهنمی» (Hell’s Angels) است که در بسیاری از کشورهای جهان عضو دارد. وقتی که به دار و دسته های موتور سوار فکر می کنید این گروه زودتر از هر چیز دیگری به ذهن شما خواهند آمد. اطلاعات در مورد مراسمات، باورها و رفتارهای این گروه در ایالات متحده بعد از این بدست آمد که یک روزنامه نگار به نام هانتر اس تامپسون حدود یک سال را در میان بخش کالیفرنیای این گروه گذراند و پس از آن کتابی با عنوان «فرشتگان جهنمی: داستان عجیب و و حشتناک دار و دسته های موتورسوار یاغی» (Hell’s Angels: The Strange and Terrible Saga of Outlaw Motorcycle Gangs) نوشت.

اگر چه تمامی مراسمات عضوگیری این گروه توسط تمامی دسته ها در شهرهای مختلف انجام نمی گیرد اما روش عضوگیری آن ها در کل ساده و البته چندش آور است. وقتی که یک عضو جدید برای پیوستن به گروه آماده می شود باید یک دست لباس جین تازه بخرد. سپس مقدار زیادی مدفوع و ادرار جمع آوری شده و روی سر او خالی می گردد. سپس برای مدتی مشخص وی حق ندارد آن لباس ها را بشورد.

دار و دسته خیابان هجدهم (۱۸th Street Gang) در لس آنجلس از یک گروه کوچک به یک امپراطوری زیر زمینی تبهکار که دامنه ی نفوذ آن ها تا نواحی مرکزی ایالات متحده و مکزیک و حتی برخی کشورهای اروپایی می رسد تبدیل شده اند. تخصص این گروه در کارهای خلاف خیابانی مانند جیب بری، سرقت ماشین،خرید و فروش مواد مخدر، ضرب و شتم و قتل است که اخیراً در زمینه ی قاچاق انان و مهاجرت غیرقانونی نیز وارد شده اند. روش ۱۸ ثانیه کتک زدن روشی است که این گروه برای ورود عضو جدید به گروه خود انجام می دهند. وقتی که یک فرد جدید متقاضی عضویت در دار و دسته ی خیابان هجدهم می شود، تعدادی از قدرتمندترین و پرزورترین اعضای گروه به او حمله کرده و فرد مورد نظر باید ۱۸ ثانیه در برابر ضربات آن ها مقاومت کرده و دوام بیاورد. در صورتی که وی در این ۱۸ ثانیه به مهاجمان مقابله کند به عضویت گروه در خواهد آمد.

گروه تبهکاری موسوم به «سه گانه» (The Triad) در واقع یک گروه تبهکاری مافیایی چینی است که در بیشتر نقاط جهان و اصولاً هر جایی که یک جامعه و اقلیت چینی وجود داشته باشد حضور دارند. از این رو اعضای این گروه در کشورهای آمریکای شمالی، اروپای غربی، استرالیا و البته سراسر آسیا حضور دارند. مانند هر سازمان تبهکاری بزرگ دیگر، روش های انتخاب اعضای جدید در این گروه نیز به اندازه ی خود خاص و عجیب و غریب است. یکی از این روش ها گفتن عباراتی پس از نوشیدن مخلوطی از مشروبات الکلی و خون یک حیوان قربانی شده مانند بز یا مرغ است. در برخی موارد دیگر نیز این مخلوط با استفاده از خون دیگر افراد گروه همراه با مقداری خاکستر و مشروبات الکلی ساخته می شود. حتی در برخی از دسته های این گروه تبهکاری شناخته شده امتناع از انجام این مراسم یا ناتوانی در انجام آن تنبیهی مانند مرگ را در پی خواهد داشت.

گروه تبهکاری موسوم به «Junky Funky Kids» تنها یکی از دار و دسته های تبهکار هستند که در محله های شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی فعالیت دارند. اعضای این گروه ارتباط نزدیکی با دار و دسته های موجود در زندان ها دارند و معمولاً از بین بچه های فقیر و به خصوص پسربچه های یتیم عضو گیری می کنند. روش های زیادی برای پذیرفتن متقاضیان جدید در این گروه وجود دارد از جمله تجاوز به یک زن یا تحمل کردن ضرب و شتمی طولانی و دردناک است. در واقع عضو جدید باید بین دو ردیف از افراد گروه راه برود و آن ها نیز با هر چیزی که در دست داشته باشند او را با بی رحمی تمام کتک می زنند. هر کسی که بتواند مسیر بین این دو ردیف را تا آخر طی کند شرایط لازم برای پیوستن به گروه را خواهد داشت.

اگر چه سندیکای تگزاس ابتدا در زندان شکل گرفت اما در حال حاضر تعداد زیادی از افراد این گروه در خارج از زندان فعالیت دارند. این گروه کار خود را در سال های دهه ی ۱۹۷۰ در سیستم زندان های ایالت کالیفرنیا آغاز کرد و در واقع به دلیل محافظت از زندانیان آمریکایی- مکزیکی بود که عموماً اهل تگزاس بودند. اکنون این گروه با دیگر گروه های تبهکاری موجود در داخل و خارج زندان های کالیفرنیا همکاری داشته و هزاران عضو در ایالات جنوبی ایالات متحده دارد. این گروه روش های زیادی برای عضوگیری دارد اما معروف ترین و رایج ترین روش این است که فرد متقاضی باید برای پذیرفته شدن در گروه سندیکای تگزاس یکی از افراد دار و دسته ی رقیب را به قتل برساند. در سال ۲۰۰۶ شخصی به نام آندرس گارسیا به دلیل به دام انداختن فردی از گروه رقیب والوکو به نام جورج گارزا و سپس وارد کردن ضربات کشنده چاقو به او دستگیر شد.

گروه موسوم به «ملت خون متحد» (United Blood Nation) که این روزها در شهر نیویورک نیز همچنان فعال است در سال های اولیه دهه ی ۱۹۹۰ از اتحاد دار و دسته های اسپانیایی و پروتوریکویی مانند «شاهان لاتین» (Latin Kings) و «نتاس» (Netas) تشکیل شد. این گروه نیز مانند هر گروه دیگر در خارج از زندان نیز فعالیت داشته و در حالی که در سال ۲۰۰۵ تعداد اعضای آن به ۷٫۰۰۰ نفر رسیده است. روش های متفاوتی برای پذیرش در گروه خود دارند. دخترانی که خواستار عضویت در این گروه هستند باید با یکی از اعضای گروه یا چند نفر از آن ها رابطه ی جنسی برقرار کنند. برای پسران نیز کسی که تقاضای ورود به گروه را دارد باید یک کتک مفصل و وحشیانه که عموماً ۳۱ ثانیه طول می کشد را تحمل نماید یا این که به قول خودشان یک «buck-50» به یکی از اعضای گروه های رقیب وارد کند. این عبارت بدین معناست که وی باید چنان ضربه ای با چاقو یا هر چیزی دیگری به صورت یکی از اعضای گروه های رقیب وارد کند که حدود ۱۵۰ بخیه لازم داشته باشد.

دار و دسته موسوم به «برادران آریایی» (Aryan Brotherhood) یک گروه تندرو متشکل از سفیدپوست هایی است که معمولاً در داخل سیستم زندان های فدرال ایالات متحده حضور دارند. آن ها اسم و رسم وحشتناکی دارند که با انجام روش های بیرحمانه ی خود آن را به دست آورده اند. این گروه سفیدپوست در داخل و خارج از زندان فعالیت داشته و تعداد اعضای آن در ایالات متحده حدود ۱۰٫۰۰۰ نفر برآورد شده است. البته این گروه در مواردی با گروه های اسپانیایی نیز همکاری هایی دارند. در داخل زندان یک روش توافقی بسیار خاص برای پذیرش اعضای جدید وجود دارد و آن اینکه متقاضی باید شخصی را به قتل برساند تا در گروه پذیرفته شود. در برخی از موارد به او این انتخاب داده می شود که از بین یک نگهبان زندان یا یک عضو گروه رقیب یکی را انتخاب کند و در موارد دیگری نیز شخص رهبر گروه این انتخاب را انجام می دهد. در مواردی نیز از شخص خواسته می شود دو نفر را به قتل برساند.

دار و دسته ی موسوم به «دار و دسته اعداد» (Numbers Gangs) در داخل و خارج سیستم زندان های کشور آفریقای جنوبی و به خصوص شهر کیپ تاون حضور دارد. در خارج از زندان امورات این گروه مانند یک کار تجاری مدیریت می شود اما در داخل زندان عضویت در این گروه بسیار بیرحمانه، خشن و غیرانسانی است. از این رو نحوه ی عضویت فرد در گروه دار و دسته اعداد به این موضوع بستگی خواهد داشت که شخص در زندان باشد یا در خارج از زندان. در داخل زندان روش عضوگیری چندین مرحله ای است. در ابتدا شخصی که قصد ورود به گروه را دارد یا باید به عضویت گروه درآید باید به سوال یکی از اعضای گروه پاسخ دهد. سوال معمولاً بدین مضمون خواهد بود: ” اگر باران در حال باریدن باشد و تو چتر داشته باشی و من نداشته باشم، چه خواهی کرد؟”.

اگر جواب شخص این باشد که چتر را با او تقسیم می کند مشخص می شود که او لیاقت عضویت در گروه را ندارد و به برده ی جنسی گروه تبدیل خواهد شد. اگر شخص بگوید که او نیز چتر را کنار گذاشته و در زیر باران خواهد ایستاد بدین معنی خواهد بود که وی مشتاق تقسیم کردن بار و مشکلات زندگی با اطرافیانش بوده و بدین ترتیب شایستگی حضور در گروه را خواهد داشت. بدین ترتیب در صورتی که پاسخ درستی به این سوال بدهد از او خواسته می شود که برای پذیرش نهایی در گروه یکی از نگهبانان یا اعضای گروه های رقیب را با چاقو مجروح کند.

همانند بسیاری از گروه های موجود در این فهرست روش های مختلفی نیز برای عضویت در گروه «مارا سالواتروچا» یا همان «MS-13» وجود دارد. این گروه یکی از شناخته شده ترین و خشن ترین گروه های تبهکاری در ایالات متحده است که دونالد ترامپ آن ها را مستقیماً مورد خطاب قرار داده و قول داده که آن ها را نابود کند. ادعا شده که گروه «MS-13» حدود ۷۰٫۰۰۰ نفر عضو دارد و در حالی که قبلاً تنها در لس آنجلس تمرکز داشتند اکنون دامنه ی فعالیت هایشان به دیگر ایالات آمریکا و حتی کانادا نیز رسیده است.

روش ورود افراد به این گروه معمولاً دو مرحله ای بوده و در ابتدا متقاضی باید یکی از اعضای گروه های رقیب را به قتل برساند. وقتی که انجام درست مرحله ی اولبه تایید رسید متقاضی توسط اعضای گروه مورد ضرب و شتم قرار گرفت. این ضرب و شتم تا زمانی که رهبر گروه آرا آرام تا عدد ۱۳ بشمارد ادامه خواهد داشت. در برخی از موارد نیز از متقاضیان عضویت در گروه خواسته می شود که غریبه ها یا افراد پلیس را مورد حمله قرار دهند. زنان نیز برای عضویت در گروه باید خود را در اختیار برخی از افراد گروه قرار دهند.

مونگیکی (Mungiki) یک گروه قومی مذهبی در کنیا است که به گفته ی خودشان علیه ظلم های دولت کنیا مبارزه می کنند اما در واقع به فعالیت های تبهکارانه مبادرت می ورزند. در زبان کیکویو، واژه ی «mungiki» به معنای «مردم متحد» یا «کثرت نفرات» است و هدف آن ها دوری کردن از تمامی چیزهای منسوب به غرب و تعهد به فرهنگ کهن آفریقایی عنوان می شود. با این وجود بیشتر فعالیت های آن ها شامل اخاذی از دیگران و کشتار مخالفان است. این گروه بخش های زیادی از شهرهای کنیا را در کنترل خود داشته و اعضا را معمولاً از بین پسربچه های ساکن در محلات فقیرنشین انتخاب می کند. بسیاری از افراد خودخواسته وارد گروه می شوند اما این گروه روش های مانند آدم ربایی و مجبور کردن افراد به عضویت در گروه را نیز انجام می دهد. روش عضوگیری آن ها خواندن یک سوگندنامه و حمام کردن با مخلوطی از ادرار، خون بز و سیرابی آن است.

دار و دسته ی موسوم به «شاهان لاتین» (Latin Kings) کار خود را در دهه ی ۱۹۵۰ در شیکاگو آغاز کرد و یکی از بزرگ ترین گروه های خلافکاری در سراسر جهان به شمار می آید. ادعا شده که این گروه بین ۵۰٫۰۰۰ تا ۱۰۰٫۰۰۰ عضو در مناطق شرقی ایالات متحده، همچنین در کانادا، مکزیک و دیگر کشورهای آمریکای مرکزی دارد. با توجه به بزرگی گروه و دامنه ی وسیع کنترل آن ها روش های مختلفی برای عضویت در این گروه وجود دارد. در حالی که در برخی از مناطق وارد شدن به این گروه تشریفات خاصی ندارد اما در برخی دیگر فرد باید حتما یکی دیگر از اعضای گروه خود را که شرایط خوبی ندارد یا ضعیف النفس است را به قتل برساند.

در برخی از موارد دیگر نیز اشخاص متقاضی باید زنی از نزدیکان خود را که معمولاً زن یا نامزد آن هاست در اختیار گروه قرار دهند. در مناطقی که گروه های گانگستری رقیب حضور دارند نیز متقاضیان باید در خیابان راه افتاده و سمبل های گروه شاهان لاتین را نشان دهند و هر کسی که به این نشان ها بی احترامی کرد را مورد هدف قرار دهند. بدین ترتیب اعضای جدید باید دستکم یکی از اعضای گروه های رقیب را بکشند.

این گروه تازه تشکیل شده با نام «کارتل معبد شوالیه ها» (Knights Templar Cartel) به طور رسمی در سال ۲۰۱۱ بعد از انحلال گروه «La Familia Michiacana» تاسیس شد. عمده فعالیت آن ها بر روی قاچاق مواد مخدر متمرکز بوده و روش های بسیار وحشتناکی برای پذیرش اعضای جدید دارند. این گروه علاوه بر قاچاق مواد مخدر در زمینه ی قاچاق اعضای بدن انسان نیز فعالیت می کند. بر اساس گزارشی که چند سال پیش تهیه شده یک ماشین ون یخچالدار متعلق به این گروه کشف شده که تعداد زیادی کودک در آن بودند و به احتمال زیاد به منظور قاچاق کردن اعضای بدنشان به مراکز انجام این کار برده می شدند. متقاضیانی که قصد ورود به این گروه را دارند باید قلب یک کودک را بخورند تا وفاداری شان به گروه را به اثبات برسانند.

این گروه اگر چه یک گروه تروریستی شناخته شده به شمار می آید اما روش های عضوگیری آن ها با روش های عضوگیری و همچنین فعالیت های غیرانسانی برای کسب درآمد گروه های تبهکاری دیگر اشتراکاتی دارد که این گروه را از این منظر در ردیف گروه های تبهکاری دیگر موجود در این لیست قرار می دهد. روش انتخاب اعضای جدید در این گروه کمی متفاوت است. برای سال ها این گروه از تاکتیک های جنسی برای جذب نفرات جدید استفاده می کرد. در ابتدا آن ها از رابطه ی جنسی بین اعضای زن و مرد گروه خود فیلم برداری می کردند. سپس آن ها را تهدید می کردند که در صورت سر باز زدن از همکاری با گروه این ویدیو را برای خانواده ی او خواهند فرستاد.

در واقع این عمل در ظاهر یک نوع ازدواج به شمار می آمد اما در واقع روشی برای خراب کردن زندگی شخصی افراد بود. البته این گروه بعدها به روش هایی مانند تهییج تفکرات و ایدئولوژی های بنیادگرایی مذهبی و شستشوی مغزی افراد پرداخت و در مواردی نیز با قول قدرت و پول اعضای جدید را شکار می کرد.

این گروه تروریستی نیز یکی از شناخته شده ترین، بیرحم ترین و منفورترین گروه های تروریستی و تبهکاری در سراسر جهان است که روش های مختلفی را برای عضوگیری و انتشار وحشت در میان مخالفان دارد. این گروه در حدود یک دهه پیش در نیجریه تشکیل شده اما اکنون در کشورهای آفریقایی زیادی فعالیت دارد. آن ها هدف خود را ممنوعیت و از بین بردن سیستم آموزشی غربی در کشورهای مسلمان آفریقایی اعلام کرده اند اما در عمل همانند داعش ارزش های انسانی را نابود می کنند. اگر چه برخی افراد بنیاد گرا و اصطلاحاً «جهادی» به این گروه می پیوندند اما در بسیاری از موارد افراد جوان ربوده شده و به زور به خدمت این گروه در می آیند. در بیشتر موارد این افراد در سنین کودکی ربوده شده و پس از آموزش و شستشوی مغزی به روستاهای خود بازگردانده می شوند تا به دستور رهبران محلی والدین خود را به قتل برسانند. این روش روانشناسانه باعث خرد شدن کودک از درون می شود و او را برای انجام شنیع ترین جنایات آماده می سازد.

گروه موسوم به «مک بالرز بریمز» (Mac Baller Brims) یک گروه نسبتا کوچک است که در نیویورک سیتی فعالیت دارد اما با همین تعداد کم نیز از طریق فعالیت های تبهکارانه و خشن خود در خارج و داخل زندان های این ایالت اعتبار فراوانی برای خود دست و پا کرده اند. در سال ۲۰۱۴، تعداد اعضای این گروه بیش از ۵۰۰ نفر تخمین زده می شد اما بدون شک در حال حاضر تعداد آن ها چندین برابر شده است. این گروه به طور عمده در زمینه ی خرید و فروش مواد مخدر به خصوص هروئین و کراک فعالیت دارد. همچنین این گروه دارای یک واحد قاتل است که اعضای گروه های رقیب را شکار کرده و با خشونت تمام به قتل می رسانند. روش های مختلفی برای عضویت در این گروه وجود دارد اما در این میان دو روش کتک خوردن مفصل و کشتن یکی از اعضای گروه های رقیب از معمول ترین روش ها هستند. دستور قتل حتی به نوجوانان ۱۴ ساله نیز داده می شود و در برخی از این موارد خود شخص توسط گروه های رقیب یا پلیس کشته می شود.