با علائم اختصاری آپشن های خودرو آشنا شوید

اما جدای از آپشن ها و امکاناتی که با اسامی و عناوینی مشخص و کاملا ملموس شناخته می شوند، در بسیاری از موارد برای سیستم های جدیدتر که عنوان شان از ترکیب چند کلمه مختلف تشکیل می شود، کلمه های اختصاری در نظر گرفته شده که بیانی راحت تر داشته باشند. در نوشتار ذیل به بررسی کوتاه برخی از این علائم، و عملکردشان خواهیم پرداخت.

سیستم ABS یا همان ترمز ضدقفل این روزها یکی از پرکاربردترین سیستم های ایمنی در خودروهای مدرن است که با بهره گیری از یک کیت الکترونیکی، سنسور و...، با قطع و وصل کردن سریع فشار ترمز از قفل شدن چرخ ها و سرخوردن خودرو در ترمزگیری های شرایط مختلف جلوگیری می کند.

EBD یکی از سیستم های تکمیلی ABS است که در زبان فارسی تحت عنوان «تقسیم الکترونیکی نیروی ترمز بین چرخ ها» معنی می شود. با بهره گیری از این سیستم شما در صورت ترمزگیری بر سر پیچ ها حالت ناپایداری نخواهیدداشت و نیروی ترمزی بسته به شرایط جاده در بی چرخ ها تقسیم خواهدشد.

این سیستم را تحت عنوان ESP (Electronic Stability Program) نیز می شناسیم که در زبان فارسی به «کنترل پایداری الکترونیکی» معنی می شود. زمانی که بر سر پیچ ها یا حتی خط مستقیم (در شرایط جاده لغزنده) سیستم حس کند که خودرو در حال منحرف شدن است؛ ESP, ESC, ASC, VSC یا ASP با محاسبه دقیق شرایط، ترمزهای چرخ های مختلف را به صورت جداگانه درگیر می کند تا از تصادف جلوگیری شود.

 

TCS یا «سیستم کنترل کشش» که در برخی از خودروها تحت عنوان ASR, VDC, TCL و... نیز شناخته می شود، یکی از سیستم های بسیار مهم برای از کنترل خارج نشدن خودرو به خصوص در اتومبیل های پرقدرت است. در این سامانه، اگر خودرو تمایل به سُرخوردن داشته باشد، وضعیت دریچه گاز، میزان تقسیم قدرت در بین چرخ های یک اکسل، وضعیت و مقدار پاشش سوخت و حتی بوست توربوشارژر در پیشرانه های پرخوران را کنترل می کند تا مانع از بروز ناپایداری در وضعیت دینامیکی خودرو شود.

 

این مورد که تحت عناوین دیگری مثل BA یا BAS نیز شناخته می شود، یکی دیگر از سیستم های الکترونیکی مکمل ABS است که با بهره گیری از آن در شرایط اضطراری، زمانی که نیاز به ترمزگیری شدید داشته باشید و خودرو حس کند که راننده قصد دارد سریعا خودرو را از حرکت بازدارد، بیشترین میزان ترمز را حتی اگر پدال ترمز به طور کامل به کف نچسبیده باشد، خواهیدداشت. 

 

در خودروهای مجهز به دنده اتوماتیک از سیستمی تحت عنوان HAC یا همان «کنترل شروع حرکت در سربالایی» استفاده می شود که با بهره گیری از آن، زمانی که در جاده ای شیبدار قصد شروع به حرکت را دارید، جعبه دنده و البته ترمزها از حرکت خودرو به عقب جلوگیری می کنند. این سیستم در خودروهای دو دیفرانسیل به خصوص در مسیرهای صعب العبور خارج از جاده کاربرد بسزایی دارد. از این سیستم تحت عنوان HSA نیز یاد می شود.

 

ترمز پارک الکترونیکی یا به بیان ساده تر و عامیانه تر ترمزدستی الکترونیکی که چند سالی است روی خودروهای نیمه لوکس و لوکس خانوادگی قرار می گیرد، یکی دیگر از امکانات کاربردی در خودروهای جدید است که با زدن دکمه کفشک های ترمزی پارک درگیر شده و با در دنده قرار گرفتن یا فشردن دوباره دکمه EPB، ترمز آزاد می شود. از این سیستم برای نخستین بار در ب ام و سری 7 مدل 2002 (E65) استفاده شد.

 این سیستم برای کنترل باد تایرهای خودرو در شرایط مختلف طراحی شده و بسته به نوع خودرو به صورت درصد دقیق، هشدار کاهش باد تایر و... عمل می کند. البته لازم به ذکر است که این سیستم در برخی خودروهای ارزان قیمت چندان دقیقه عمل نمی کند و ممکن است چراغ هشدار آن خیلی وقت ها روشن باشد!

سیستم هشدار نقطه کور که در برخی مواقع تحت عنوان رادار نقطه کور نیز از آن یاد می شود، یکی از آپشن های بسیار کاربردی و جدید در دنیای اتومبیل های پیشرفته است. با بهره گیری از این امکان، یک جفت سنسور زر آینه های جانبی (یا جای دیگری از دو طرف خودرو) نصب می شود و یک چراغ هشداردهنده روی آینه، لچکی پشت آینه و... خواهیم داشت. در صورتی که خودرویی به نقطه کور آینه ها نزدیک شود، خودرو از طریق این چراغ ها به شما هشدار می دهد.

 یکی از کاربردی ترین امکاناتی که این روزها روی خودروهای مدرن نصب می شود، «نمایشگر سربالا» یا به بیان دیگر Head Up Display است. این امکان که پیش تر عمدتا در جت های جنگنده به کار می رفت، این روزها حتی به صورت نرم افزارهای موبایلی نیز در دسترس عموم قرار دارد و در خودروهای مدرن و لوکس با بهره گیری از یک پروژکتور بازتاب کننده تصویر کوچک، اطلاعاتی همچون سرعت، دور موتور و... را روی شیشه شما می اندازد تا با تمرکز بیشتری جاده را بپیمایید.