// ۳۰ مرداد ۹۶ ، ۱۵:۰۴
آمریکا امروز شاهد خورشیدگرفتگی کامل پس از ۹۹ سال خواهد بود [تماشا کنید]

آمریکا امروز شاهد خورشیدگرفتگی کامل پس از ۹۹ سال خواهد بود [تماشا کنید]

امروز، دوشنبه، ۲۱ اوت مصادف با ۳۰ مرداد ماه، خورشیدگرفتگی کاملی در آمریکا روی می دهد که از شمال غرب تا جنوب شرق این کشور پهناور قابل مشاهده خواهد بود. در جریان کسوف کامل، می توان تاج خورشید (کورونا) را دید؛ هاله ای از گازهای بسیار داغ که در شرایط معمولی قابل رویت نیست.

لازم به اشاره است که به دنبال کسوف امروز، سایر بخش های آمریکا شاهد گرفتگی نسبی خورشید توسط ماه خواهند بود.

خورشیدگرفتگی کامل یکی از عجیب ترین پدیده های طبیعی است که می توان در زمین تجربه کرد. به طوری که برخی از منجمان آن را زیباترین پدیده طبیعی توصیف می کنند. البته گفتنی است که هرگز با چشم غیرمسلح نباید مستقیما به خورشید خیره شد.

کسوف یا خورشیدگرفتگی زمانی روی می دهد که ماه از نگاه زمین، درست روبروی خورشید قرار می گیرد و سطح آن را به طور کامل می پوشاند. در لحظه خورشیدگرفتگی کامل آسمان و زمین تاریک است و حتی بعضی ستاره ها قابل مشاهده خواهند بود.

مسیر کسوف کامل امروز در آمریکا، به این قرار است که سایه ماه در ساعت ۱۰:۱۵ صبح به وقت محلی در نیوپورت اورگان روی خشکی می افتد و در ناحیه ای بیضی‌شکل به قطر حدودا ۱۱۵ کیلومتر سایه می اندازد. در آخر هم در ساعت ۲:۴۹ بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا در کارولینای جنوبی خشکی را ترک می کند.

خورشیدگرفتگی کامل در ایالت های اورگان، آیداهو، وایومینگ، نبراسکا، کانزاس، میزوری، ایلینوی، کنتاکی، تنسی، جورجیا، کارولینای شمالی و کارولینای جنوبی قابل مشاهده خواهد بود.  بزرگترین شهرها در مسیر کسوف نشویل، کلمبیا و چارلستون هستند.

در مسیرهای یاد شده، تاریکی مطلق در نتیجه کسوف کامل حدود دو دقیقه طول می کشد. طولانی ترین خورشیدگرفتگی در کاربوندیل در ایلینوی خواهد بود که ۲ دقیقه و ۴۴ ثانیه طول می کشد. سرعت حرکت این سایه روی زمین حدود ۲۴۰۰ کیلومتر در ساعت است.

شاید برایتان جالب باشد بدانید که اولین کسوفی که در تاریخ بشر ثبت شده به تاریخ ۱۱ اکتبر سال ۲۱۳۴ قبل از میلاد توسط دو منجم چینی برمی گردد. البته آنها موفق به پیش بینی آن نشده بودند.

گفته می شود که کسوف کامل بعدی  در زمین در سال ۲۰۱۹ در بخش هایی از نیمکره جنوبی از شیلی و آرژانتین قابل مشاهده خواهد بود. خورشید گرفتگی کامل هر سه سال یک بار در یک نقطه از جهان اتفاق می‌افتد اما از آنجایی که بیشتر سطح زمین را آب تشکیل داده اغلب این خورشید گرفتگی ها روی اقیانوس قابل مشاهده هستند.

در آخر هم اشاره کنیم که اولین باری که آمریکایی‌ها موفق به دیدن این پدیده شدند سال ۱۹۷۹ بود. همچنین، پس از نخستین خورشید گرفتگی که بیش از ۴۸ ایالت آمریکا را در سال ۱۹۱۸ فرا گرفت، این رویداد بزرگترین خورشید گرفتگی آمریکا نام گرفته است.

در ویدئوی زیر روند خورشیدگرفتگی کامل نمایش داده شده است.

 

همان طور که در ابتدای مطلب اشاره کردیم، خورشیدگرفتگی کامل زیباترین پدیده طبیعی است که از روی زمین می توان مشاهده کرد. در همین زمینه، یک کارشناس فیزیک نجومی در آمریکا موسوم به «فرد اسپناک» که شاهد ۲۷ کسوف کامل در گوشه و کنار جهان بوده بیان داشته که واکنش مردم در زمان تماشای این پدیده بسیار جالب و دیدنی است. 

به گفته ی وی، برخی از مردم دائم زیر لب می گویند: «وای خدای من!» و برخی دیگر در سکوت مطلق، محو تماشای این پدیده می شوند. بعضی ها به دعا و نیایش می پردازند و سایرین نیز از شوق اشک می ریزند.

در همین راستا، شاید برایتان جالب باشد تا تصویر هیجان مردم از دیدن خورشیدگرفتگی کامل را در گوشه و کنار جهان مشاهده کنید. برای این منظور، پیشنهاد می کنید تا عکس های زیر را تماشا نمایید؛ تصاویری که نشان می دهد مردم با عینک های مخصوص، جعبه های عجیب، فیلم دوربین یا فیلم اشعه اکس به تماشای این پدیده نشسته اند. (دو مورد آخر به اندازه کافی تیره و سیاه نیستند که از چشم فرد در برابر نور خورشید محافظت کنند.)

همراهمان باشید.

رئیس جمهور و خانم کولیج، کاخ سفید، واشنگتن دی سی، ۱۹۲۵

لندن، انگلستان، ۱۹۲۷

میوود، ایلینویز، ۱۹۶۳ (فرانسیس میلر)

پاریس، فرانسه، ۱۹۵۹

آگرا، هند، ۱۹۹۵ (روبرت نیکلزبرگ)

واراناسی، هند، ۲۰۰۹ (پدرو اوگارته)

جیزا، مصر، ۲۰۱۵ (محمد حسام)

فرانسه، ۱۹۹۹

کراچی، پاکستان، ۲۰۰۸

کنیای مرکزی-جنوبی، ۲۰۱۰

ادینبورگ، اسکاتلند، ۱۹۹۹

کشتی روی کانال انگلیس، ۱۹۹۹

بانکوک، تایلند، ۲۰۱۵ (واسابات لوخارانگ)

پالمبنگ، سوماترا، اندونزی، ۲۰۱۶ (یولت ایفانساستی)

اصفهان، ایران، ۱۹۹۹ (کاوه کاظمی)

نیس، فرانسه، ۲۰۱۵ (والری هچ)

اندونزی، ۲۰۱۶ (سیرو ویمبوو)

کوالا لامپور، مالزی، ۲۰۱۶ (موهد رسفان)

پارک ملی آیزالو، ماداگاسکار (فرانکوز لوچن)

پالمبنگ، سوماترا، اندونزی، ۲۰۱۶

یونان، ۲۰۰۶ (میلوس بیکانسکی)

گالو، لیبی، ۲۰۰۶ (خالد دسوکی)

لیبرویل، گبون، ۲۰۱۳ (استیو جردن)

دهاکا، بنگلادش، ۱۹۹۵ (مفتی منیر)

کوالا لامپور، مالزی، ۲۰۱۶

مادرید، اسپانیا، ۲۰۰۵ (فیلیپ دسمازس)

سن لوئی، لرینیون، ۲۰۱۶ (ریچارد بوهت)

ساربروکن، آلمان، ۲۰۱۵

اندونزی، ۲۰۱۶

لندن، انگلستان، ۲۰۱۵

هند، ۲۰۱۰

سوماترای شمالی، اندونزی، ۲۰۱۶

سانتا مونیکا، کالیفرنیا، ۲۰۰۲

منبع: time
تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
تجدید کد امنیتی
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.