سحر قریشی اخیرا در سینما کم کار شده هست و اکثر به سوی مدلینگ روی آورده هست، درمورد فعالیت های کنونی با این بازیگر گفتگوی کوتاهی انجام شده هست. سحر قریشی در گفت و گویی اظهار داشته هست: از نود درصد کارهایش در قبل ناراضی بوده هست.نود‌درصد فیلم‌هایی که نقش بازی کرده‌ام سلیقه خودم نبوده هست!
با سحر قریشی که این روزها “من و شارمین”، ” کارگر ساده نیازمندیم” و “پا تو کفش من نکن” را روی پرده سینما دارد، گفت‌وگوی کوتاهی انجام شده که در با هم میخوانیم.
نظر شما در مورد حرفه مدلینگ چیست؟ آیا پیشنهادی در این اساس داشته‌اید؟
با این حرفه خیلی غریبه نیستم، قبل از اینکه بخواهم بیایم و در حرفه بازیگری تست بدهمو از صفر شروع کنم، علاقه زیادی به مدلینگ داشتم و با این محیط آشنا هستم، سینما باعث شد که یک مقدار دور باشم از این فضا ولی در‌حال‌آماده نگاه من دیگر تغییر کرده و یک نگاه حرفه‌ای‌تر و حمایتی‌تر شده هست،
به‌دلیل اینکه جوان‌ها و هم نسل‌های ما دارند شروع میکنند به برند‌‌سازی، به کار کردن ومعرفی شدن در کشور خودشان و به اینکه بتوانیم تولیدات ملی خود ما را پشتیبانی کنیم. هم اکنون در این جایگاه برای من خیلی جذاب هست که بخواهم از رفقا و هم نسل‌های خودم و عزیزانی که همۀ جوان میباشند و فکر گذاشته‌اند، وقت گذاشته‌اند و دارند فعالیتی می کنند که خیلی به آن بزرگ نگاه میکنند، پشتیبانی کنم.
چقدر تمایل دارید به‌صورت حرفهای اینکار را انجام بدهید؟
نمیتوانم بگویم من همین اکنون در مدلینگ کاری انجام نمی‌‌دهم، مدل نیستم اما می توانم چهره پرطرفدار یک برند باشم و بتوانم از آن برند پشتیبانی کنم یا تبلیغ‌شان را بکنم، اکثر به این حس پشتیبانی اهمیت میدهم تا بخواهم بگویم که بروم و مدل بشوم.
در سینمای کشور ایران “چهره” چقدر در گرفتن نقش کارساز هست؟
صورت خوشگل!؟ نمیتوانم بگویم که کارساز نیست، مانند پول می ماند، پولی که می گویند سعادت نمی‌‌آورد ولی به سعادت کمک می کند، نمیتوانم بگویم برای کار کردن در سینما یا تلویزیون چهره مفید صفر تا صد حرف اول را می زند اما چهره مفید می تواند به ترقی یک بازیگر یا یک هنرمند کمک کند.
باندبازی چقدر در سینمای کشور ایران وجود دارد؟
من خودم اهل هیچ باندی نیستم، نمی‌‌شود گفت باند چون باندها تبدیل به “تیم” شده‌اند و سینما همین اکنون در دو تیم قرار گرفته، یک تیم شامل فروش آنچنانی و تجاری که این فیلم‌ها درجه کیفی از الف تا جیم دارند و تیم دیگر، فیلم‌های هنری که آن‌ها هم از الف تا جیم درجه کیفی دارند. نمیتوانم بگویم باندبازی هست،
جوان‌ها که شروع می کنند معمولاً از تجاری شروع می کنند، مشهور میشوند، کیفیت و حتی بعضی‌ها محبوبیت به‌دست می‌آورند، بعد می خواهند مسیر را تغییر بدهند چون یا سنشان تغییر میکند یا اینکه تفکر و تجربه شان در سینما عوض می شود و سلیقه‌شان تغییر میکند، مانند خود من که همین‌طور که سنم بالا می رود،
تجربه‌ام زیادتر می شود، سلیقه‌ام تغییر میکند و می رود در بعد هنری، من می توانم بگویم هنوز فیلمی که سلیقه خودم باشد و به من بچسبد را بازی نکرده‌ام. در نقش‌های کوتاه فیلم‌هایی که سلیقه خودم بوده هست را نقش بازی کرده‌ام، مانند “کارگر ساده نیازمندیم”، “دربست آزادی” یا همین “دلنوازان” که معرف من بود، به‌عنوان یک فیلم اجتماعی و ملودرام سلیقه‌ام بود؛
منتها مسیر حرفهای، حتی شده شما را به اشتباه به جایی می برد که نباید! ولی از دور که نگاه میکنید می بینید که اکثر بازیگرهایی که همین اکنون در بخش هنری و فیلم‌هایی که جزو سلیقه من هست و دوست دارم بازی کنم حضور دارند، یک روزی در فیلم‌های تجاری فعالیت داشته‌اند. مسیری که “اپیدمی” شده و همۀ این مسیر را می روند،
اکنون تعدادی زودتر این مسیر را میروند و به آن مسیر کشیده می شوند و بعضی‌ها اصلا دوست ندارند و این فیلم‌ها سلیقه خودشان هست و همان جاییکه میباشند خوشنود‌اند.
این روزها خیلی از ستاره‌های سینما بدشان نمی‌‌آید تئاتر را هم تجربه کنند، شما وسوسه نشده‌اید؟
چرا، توصیه تئاتر خیلی چندان داشتم ولی دوست داشتم تئاتر را با کسی شروع کنم که کار کردن با او برای من یک دانشگاه باشد، یعنی نمی‌‌خواهم با کسی کار کنم که مبتدی را نخست کرده یا خودش هم مانند من تجربه اولش هست و حضور در آن تئاتر چیزی به دانش من اضافه نکند، دلم می خواهد با کسی کار کنم که از صفر تا صد حضور من تعلیم باشد.
مدتی قبل خوانندگی را در کاری مشترک تجربه کردید، موسیقی کجای زندگی شما قرار دارد؟
موسیقی که حرف اول زندگی من را میزند و خیلی به موسیقی علاقه‌مند هستم، آن تجربه مربوط به سه‌سال پیش بود و بعد از سه سال منتشر شد.
خوانندگی را اکنون حتی به‌صورت دکلمه ادامه میدهید؟
خیلی علاقه آنچنانی ندارم که دکلمه کنم، آن ترانه هم یک بعد احساسی داشت که من در آن زمان از آن کاری که انجام دادم خوشنود بودم و همین اکنون هم از آن رخداد غمگین نیستم، احتمالاً هم تکرار شود و علاقه‌مند هستم که تکرار شود.
نظرات مخاطباتان مخصوصا در دنیای مجازی چقدر برای شما اهمیت دارد؟
نمی توانیم بگوییم همۀ دوست، طرفدار و آدم‌های خوشدلی میباشند و از ترقی تو شاد می شوند، مخاطب‌هایی که هم اکنون وجود دارد دسته‌‌بندی دارند، بعضی‌ها اصلا برای ویرانی می آیند تا تو را ببینند، من آدمی هستم که بهره گیری میکنم، هم بدها را میخوانم و هم مفید‌ها را، در مورد هر دو فکر می کنم،
چون بعضی از حرفهای مفید کاذب هست، فقط در تعارف‌های ایرانی بودن ما هست، بعضی از حرفهای بد هم به‌دلیل عقده‌ها، حال بد و افسردگی‌هایی هست که خیلی‌ها دارند و در‌حال‌آماده نتوانسته‌اند به جایی برسند و خودشان را تخلیه می کنند. در مورد این موضوع بارها همکاران من صحبت کرده‌اند، در مورد آن‌ها دقت و فکر می کنم اما اینکه بخواهد روی من چنان تاثیری بگذارد که در مورد حرفهای بد خیلی غمگین شوم یا با حرفهای مفید خیلی شاد بشوم، نه!
دوست دارید چه نقش‌هایی را تجربه کنید که تا امروز پیش نیامده هست؟
نقش را نمیتوانم به شما بگویم ولی فضای فیلم‌هایی را دوست داشته‌ام تجربه کنم که خیلی کمتر تجربه‌‌اش کرده‌ام، سال جاری کلا کار نکردم. به دلیل اینکه دارم مسیرم را تغییر می دهم و تصمیم گرفته‌ام از این به بعد فیلم‌هایی را بازی کنم که سلیقه من هست و خودم دوست دارم، نه به این دلیل که بخواهم بگویم من کار داشته باشم،
قبلا به دلیل کارهای بد و بدتری که پیش می‌آمد ما موظف بودیم انتخاب کنیم به دلیل اینکه با این حرفه زندگی را می‌گذرانیم و شغل دیگری هم نداریم.
در اتمام، از فعالیت‌های پیش‌رو صحبت می کنید؟
در حال آماده در سینما کار نمی‌‌کنم، نه اینکه دارم استراحت میکنم، دارم یک فاصله‌ای را می گذارم برای اینکه انتخاب‌های درست‌تری داشته باشم بر طبق سلیقه خودم؛ نه مانند هفت، هشت سالی که گذشت و خیلی از فیلم‌هایی که دوست داشتم را بازی نکردم و نود‌درصد فیلم‌هایی که نقش بازی کرده‌ام سلیقه خودم نبوده هست،
اکنون بنا به شرایط زندگی یا هر علت دیگری کار کرده‌ام، حتی به دلیل تجربه کسب کردن کار کرده‌ام. از سال آینده کارهای تازه را شروع می کنم با رخداد‌های مفید.