سرگرمی های شرکت سونی در گفتگو با گاردین مدعی شد عرضه پلی استیشن 4 پرو به بازار، عاملی برای جلوگیری از مهاجرت گیمرها به پلتفرم کامپیوترهای شخصی خواهد بود. او می گفت که تصمیم به ارائه راهکاری جدید برای حفظ کاربران در اکوسیستم سونی گرفته اند و علاوه بر این، هدف این بود تا بهترین کارایی را از نقطه نظر گرافیکی پیش روی کاربران قرار دهند. دلیل این حرف ها سخت افزار بهبود یافته در مقابل کنسول قبلی این شرکت و توانایی پخش بازی های ویدئویی با رزولوشن 4K بود.
در بحث بین طرفداران کنسول و کامپیوترهای شخصی مشخصا PC بازها برنده اند زیرا کامپیوترها از آنجایی که در دسترس طیف وسیع تری از کاربران قرار دارند بر کنسول های بازی اولویت دارند. علاوه بر این، به روزرسانی کامپیوترهای شخصی به مراتب ساده تر و ارزان تر از ارتقای کنسول های بازی است. تازه بی خیال قدرت بدون مرز این سیستم ها می شویم. ولی با این حال تصمیم گرفتیم این بار بازی را به زمین حریف ببریم تا حرف خود را به گونه ای دیگر ثابت کنیم. تصمیم گرفتیم یک بار با توجه به قیمت و یک بار با توجه به مشخصات PS4 پرو، دو کامپیوتر متفاوت بسازیم و عملکرد آن را با پلی استیشن سونی مقایسه کنیم. اتفاقی که اگر نتیجه آن به نفع کامپیوتر باشد، به تمام بحث های این دو رقیب خاتمه خواهد داد!
روایت اول
ساختن کامپیوتری هم قیمت PS4 PRO وقتی دست و پای شما بسته است!
زور است بگوییم از همان اول می دانستیم چه اتفاقی می افتد. کامپیوتری که با یک میلیون و 500 هزار تومان بودجه جمع شود هر چند می تواند قدرتمند باشد ولی در زمینه اصلی رقابت که بازی است نمی توان روی آن حساب زیادی باز کرد. با این حال به سراغ جمع کردن سیستمی با قیمت یک میلیون و 500 هزار تومان رفتیم تا ببینیم می توانیم از لحاظ قیمتی و قدرتی به پای پلی استیشن برسیم یا نه ولی یک نکته خاص را مد نظر گرفتیم. اینکه سیستم فقط شبیه پلی استیشن نبوده و واقعا کاربردی باشد. بتوان واقعا قطعات آن را کنار هم قرار داد و راضی بود نه این که فقط از روی قیمت فرض کرد این قطعات کنار هم کار می کنند و یا در بازار موجود هستند. (امری که بسیار دست و پای ما را بست!)
اول به سراغ پردازنده می رویم. پردازنده ای که بتواند در مقابل مدل تک پردازنده AMD جگوار هشت هسته ای PS4 قد علم کند و البته قیمت مناسبی داشته باشد مدل Core i37100 اینتل است، این مدل در بازار به قیمت معقولی رسیده است ولی همچنان چه برای بازی و چه از لحاظ قیمتی می توان گزینه های دیگری هم پیدا کرد. انتخاب پردازنده نسبتا سریع تر 7650K-A8 به جای 7600-A8 علاوه بر افزایش راندمان پردازشی، در افزایش نرخ فریم بازی های اجرا شده بر روی هسته گرافیکی مجتمع این APU هم موثر است و تا سقف 60 درصد راندمان بهتری در بازی ها نسبت به پردازنده های هم رده اینتلی مانند 6320/6300-Core i3 عرضه خواهد کرد. البته تفاوت قیمت با مدل قبلی هم ناچیز است و حدود 300 هزار تومان تمام می شود.
حافظه اصلی پلی استیشن 4 پرو هشت گیگابایت است. به همین خاطر حافظه سیستم را هم به هشت گیگابایت یعنی دو ماژول چهار گیگابایتی افزایش دادیم، اما به علت کاهش قیمت برخی مدل های حافظه توانستیم مدل منتخب را به فرکانس 2133 مگاهرتز ارتقا دهیم. با انتخاب ماژول های حافظه Crucial Ballistix 4GB با فرکانس بالاتر می توانیم هم راندمان پردازشی و هم راندمان گرافیکی APU را به سطح بالاتری ارتقا دهیم. افزایش ظرفیت هم به جز کارکرد روان تر، باعث افزایش نسبی فریم دهی کارت گرافیکی یکپارچه APU نیز خواهد شد. چرا که رم سیستم در حالت دو کاناله کار خواهد کرد و پهنای باند بالاتری خواهد داشت. هر کدام از این رم ها حدود 140 هزار تومان قیمت دارند و در مجموع 280 هزار تومان پای ما تمام می شود.
قیمت مادربردی که بتواند از یک سیستم گرافیکی خوب پشتیبانی کند بیش از 600 و 700 هزار تومان تمام می شود ولی خب اگر این انتخاب را بکنیم، همینجا بازی را به طرفداران پلی استیشن می بازیم. به خاطر همین در بازار به دنبال گزینه معقول تری می گردیم و خوشبختانه مدل Asus A88X-Plus را پیدا می کنیم. این مدل حدود 380 هزار تومان قیمت دارد و می تواند به خوبی از کارت گرافیکی و رم و دیگر قطعات پشتیبانی کند. به علاوه می توان بعدا قطعات بهتری هم روی آن بست.
پلی استیشنی که ما در نظر گرفتیم یک ترابایت حافظه دارد. برای رقابت با این حافظه خیلی انتخاب زیادی نداریم. بیشتر هاردهای یک ترابایتی موجود در بازار حدود 180 هزار تومان قیمت دارند. ما هم ریسک نکرده به سراغ یک برند معتبر می رویم. انتخاب ما در این رده مدل Seagate Barracuda با سرعت 7200 دور و ظرفیت یک ترابایت است. این مدل حدود 180 هزار تومان قیمت دارد. یک DVDROM هم می خواهیم. برای این مورد خیلی سخت نگرفته و با مدل ASUS 24XSATA سر و ته قضیه را جمع می کنیم. این مدل در بازار قیمتی حدود 65 هزار تومان دارد.
برای تامین برق دوباره باید خرج مان را بالا ببریم. اکنون بودجه مان به حدود یک میلیون و 200 هزار تومان رسیده و هنوز کارت گرافیک را نیز تهیه نکرده ایم. برای تامین برق نمی توانیم خیلی خسیس بازی به خرج بدهیم و باید یک مدل 450 واتی بخریم. در این میان مدل GP450A-UK شرکت GREEN گزینه خوبی به نظر می رسد. هر چند قیمت آن 200 هزار تومان است. اگر بخواهیم یک کیس هم در نظر بگیریم باید حدود 100 هزار تومان دیگر پیاده شویم.
خب در همین جا به سقف قیمتی خود رسیدیم! یک میلیون و 500 هزار تومان و بدون کارت گرافیک! خوشبختانه اکنون یک کامپیوتر دارید که می تواند بازی های سبک و قدیمی را اجرا کند ولی آیا می تواند از لحاظ گرافیکی مقابل پلی استیشن بایستد؟ مسلما نه! دلیل اصلی این موضوع هم آن است که پلی استیشن کلیه قطعات خود را به صورت عمده تهیه کرده و به علاوه همه آنها از همه لحاظ با یکدیگر هماهنگ هستند. به همین خاطر هزینه آن بسیار پایین تمام می شود. در حالی که برای کامپیوتر باید تک تک قطعات را جدا خرید و از طرفی مواظب هماهنگ بودن هر یک از آنها با یکدیگر هم باشیم؛ امری که باعث می شود بسیاری از قطعات ارزان قیمت از لیست ما خارج شوند.
ولی از طرفی خیلی هم بازی را نباختیم. حقیقتش برای کارت گرافیک مدل رده میانی و ارزان قیمت KX 400 را مد نظر داشتیم. این مدل و مدل بالاتر خود یعنی RX 470 قیمتی حدود 400 هزار تومان دارند. یعنی فقط اگر می توانستیم این مدل را به سیستم اضافه کنیم خیلی اتفاق بهتری می افتاد زیرا در سیستم ما از پردازنده ساخت AMD استفاده کرده ایم. با خرید یکی از کارت های گرافیکی ساخت AMD و فعال کردن فناوری CrossFire می توانستیم گرافیک مجتمع در این APU را با قدرت گرافیکی کارت مجزا یکپارچه کرده و راندمان بالاتری بگیریم و در نهایت روی سونی را کم کنیم ولی حیف! 400 هزار تومان کم آوردیم!
روایت دوم
ساختن کامپیوتری هم قدرت PS4 PRO؛ وقتی زنجیرها باز می شود
در این مرحله تصمیم گرفتیم بی خیال سیستمی متناسب و اقتصادی شده و فقط با توجه به مشخصات PS4 PRO یک مدل خوب جمع کنیم. خوشبختانه در این مرحله زنجیر روایت قبلی را کنار گذاشته و فقط با هدف مقایسه خروجی دو سیستم یک کامپیوتر سر هم کردیم.
به خاطر این که در سری قبل نتوانستیم کارت گرافیک را روی سیستم قرار دهیم این بار اول به سراغ آن رفتیم. به عنوان پردازنده گرافیکی، پلی استیشن PRO 4 از کارت گرافیک AMD که بر اساس معماری Polaris ساخته شده است بهره گرفته است. با در نظرگیری این مسئله باید به سراغ کارت گرافیک Radeon RX 480 برویم که پردازنده گرافیکی پرچمدار AMD Polaris به شمار می رود و قدرتی معادل 5.8 ترافلاپس را به ارمغان می آورد. این کارت بالاتر از کارت پلی استیشن است ولی مسئله اینجاست که RX 480 درست همانند پلی استیشن پرو، از VRAM هشت گیگابایتی GDDR5 بهره می برد و از سوی دیگر، این مقدار برای 470 به چهار گیگابایت می رسد. پس تنها انتخاب ما همین مدل می شود. پردازنده اصلی را هم مشابه پلی استیشن در نظر گرفتیم یعنی مدل تک پردازنده AMD جگوار هشت هسته ای.
برای حافظه رم هم با همان روش قبلی دو رم چهار گیگابایتی روی سیستم قرار دادیم. بقیه موارد مثل هارد و درایو دیسک و غیره هم مانند روایت قبلی با قیمت های مناسبی تهیه کردیم. با بالا و پایین کردن قیمت ها در نهایت سیستم ما با قیمتی حدود دو میلیون تومان جمع شد. یعنی 500 هزار تومان بیشتر از قیمت پلی استیشن پرو ولی از لحاظ عملکردی بالاخره چیزی که فکر می کردیم اتفاق افتاد. در بسیاری از بازی ها به لطف کارت گرافیک قدرتمند Radeon RX 480 میزان فریم بالاتری را شاهد بودیم و همچنین بعضی بازی هایی مثل Shadow of Mordor و یا Killing Floor 2 که مخصوص پلی استیشن بهینه شده اند را با سرعت 60 فریم بر ثانیه اجرا کردیم. البته نمی توان گفت که این مقایسه واقعا دقیق است.
هر بازی با توجه به قدرت سیستم اجرا کننده بهینه سازی می شود و به همین خاطر عملکردهای متفاوتی را شاهد هستیم ولی به جرأت می توان گفت یک کامپیوتر معادل قدرت پلی استیشن به خصوص با توجه به قدرت گرافیکی می تواند عملکرد روان تری در اختیار شما بگذارد. تازه از این موارد بگذریم که شما می توانستید با پرداخت فرضا یک میلیون و بیشتر به قدرت پردازشی دست پیدا کنید که شاید پلی استیشن سال دیگر هم دست پیدا نکند.
البته تا همین جا هم موفق شدیم رقابت را به خوبی و خوشی تمام کنیم. امسال بازی مساوی تمام شد ولی با توجه به ارزان تر شدن قطعات و قدرتمندتر شدن سخت افزارهای کامپیوتری احتمالا بتوان سال دیگر پلی استیشن 4 پرو را شکست داد!