آیا می توان آنلاین نیمه گمشده ی خود را پیدا کرد؟!

در این باره باید گفت، روابط آنلاین نیز می توانند منجر به یافتن شریک زندگی شوند؛ اما نه آنگونه که شما ممکن است انتظار آن را داشته باشید.

بنا بر این گزارش، محققان در تحقیقی، اطلاعات شرکت کنندگانی را که به صد سؤالی که ممکن است طی یک آشنایی اینترنتی از شما پرسیده شود و به آنها پاسخ داده بودند، بررسی کردند. 

سپس شرکت کنندگان به صورت کوتاه و دو به دو با هم ملاقات می کردند و گزارشی از میزان علاقه، کشش جنسی و فاکتورهای عاطفی دیگری که نسبت به این نیمه ی گمشده ی احتمالی احساس میکردند، ارائه می دادند. 

نتایج این گزارش های در نهایت قابلیت این را داشت که میزان جذابیت یک شخص خاص را تعیین کند، چون بیشتر افراد، فاکتورهای یکسانی را دلیل کشش خود به شخص ملاقات شده عنوان می کردند. 

اما یک مشکل اساسی بی پاسخ می ماند. راز تمنای یکتایی که نسبت به یک فرد به خصوص داریم چیست؟ این پرسشی است که این تحقیق ناتوان از پاسخگویی به آن بود. 

 

به عبارتی تنها حسن ارتباط در شبکه های اجتماعی این است که شما را به یک ملاقات رودررو در دنیای واقعی هدایت می کند. 

این شبکه ها در واقع علاوه بر آسانتر کردن ارتباط برای افراد با دایره ی اجتماعی گسترده، به کمک افرادی که فاقد شرایط اجتماعی مناسب بوده و دچار فقدان شریک زندگی احتمالی هستند، می آیند. 


می پرسید اصلا چگونه میتوانید شخص مناسبتان را پیدا کنید؟ راه حل آن این است که بنشینید و گفت وگو کنید. حرف بزنید. صحبت کنید. این گفتگو به شما اجازه می دهد تا بتوانید حضور کشش جنسی، حس درک متقابل، شوخ طبعی متقابل و هر آنچه مجازی قادر به تشخیص آن نیستید، شناسایی کنید. 

به هر حال انسان های دنیای مجازی، انسانند و چیزی جز انسان نیستند. از شروع رابطه به صورت آنلاین نباید ترسید؛ اما هیچ گونه سیستم و نظام ارتباطی وجود ندارد که بتواند همانند گفت وگوی رودررو امکان پیوند دو روح را شناسایی کند.