هر آن چه که باید در مورد روباه ها، نحوه زندگی و رژیم غذایی آن ها بدانید
روباه ها پستانداران همه چیز خواری هستند که وزن بسیار کمی داشته و معمولا با دیگر گونه های خانواده ی سگ سانان که شامل سگ ها، شغال ها و گرگ ها هستند اشتباه گرفته می شوند. روباه ها به خاطر پاهای بلند و باریک، هیکل لاغر اندام، بینی نوک تیز و دم پرپشتشان از دیگر اعضای خانواده ی بزرگ سگ سانان متمایز می شوند. این حیوان زندگی بسیار اجتماعی داشته و انعطاف زیادی در این زمینه دارد. آن ها در سراسر نقاط جهان یافت شده و رژیم غذایی متفاوت و متنوعی دارند.
بیشتر روباه ها جثه ای به اندازه ی یک سگ متوسط دارند. از آن جایی که روباه ها در زمره ی سگ سانان ریز جثه قرار می گیرند بسیار سبک و چابک هستند. وزن یک روباه می تواند ۷۰۰ گرم تا ۱۱ کیلوگرم نیز باشد. روباه فنک کوچک ترین روباه شناخته شده است که از یک گربه بزرگ تر نخواهد شد و طول آن نهایتاً به ۲۳ سانتیمتر و وزنش به ۱ تا ۱٫۵ کیلوگرم خواهد رسید. دیگر گونه های روباه می توانند تا ۸۶ سانتیمتر طول از سر تا تهیگاهشان برسند. دم آن ها نیز حدود ۳۰ تا ۵۶ سانتیمتر بر این میزان خواهد افزود. روباه ها معمولاً در مناطق جنگلی زندگی می کنند اگر چه در کوهستان ها، چمنزارها و صحراها نیز گونه هایی از آن ها یافت می شوند.
روباه ها خانه هایشان را به کندن نقب در زمین می سازند. این نقب ها که لانه ی روباه هستند مکان خنکی برای خوابیدن، پنهان کردن غذا و نگهداری از توله ها خواهد بود. در واقع این لانه فضای کافی برای روباه و بچه هایش را دارد و از چندین خروجی سود می برد که در صورت وارد شدن شکارچی از یک ورودی، روباه و توله هایش بتوانند از دیگر خروجی ها فرار کنند. روباه ها موجودات بسیار اجتماعی بوده و معمولاً به صورت گروهی زندگی می کنند. هر دسته از روباه ها معمولاً از چندین روباه نر و ماده و برادران و خواهران و فرزندان آن ها تشکیل خواهد شد. این پستاندار معمولاً در شب از لانه بیرون آمده و به شکار می پردازد. بدین ترتیب آن ها در طول روز می خوابند. البته این موضوع با توجه به مکان زندگی دسته ی روباه ها ممکن است تغییر کند.
اگر مکان زندگیشان برای آن ها کاملاً امن بوده و آن ها نیز این امنیت را به خوبی حس کنند ممکن است در طول روز نیز دست به شکار بزنند. روباه ها قوه ی بینایی بسیار قوی دارند،در واقع قدرت دید آن ها با قدرت دید گربه برابری می کند و شکل ظاهری چشم هایشان نیز کاملاً شبیه چشم گربه است. روباه ها بسیار سریع هستند و می توانند با سرعت ۷۲ کیلومتر در ساعت نیز بدوند که یکی از بالاترین سرعت ها در میان حیات وحش به شمار می آید.
روباه ها همه چیز می خورند، یعنی اگر چه ذاتاً گوشت خوار هستند اما در صورت نیاز به گیاهخواری نیز خواهند پرداخت. رژیم غذایی آن ها از حیوانات بسیار کوچکی مانند مارمولک، موش، موش خرما، موش صحرایی، خرگوش و حتی حشرات تشکیل شده است. روباه هایی که در نزدیکی اقیانوس زندگی می کنند ممکن است به خوردن ماهی و خرچنگ نیز روی بیاورند. اگر در پیدا کردن غذاها دچار مشکل شوند به سطل های زباله و خرده غذاهای دور ریخته شده روی خواهند آورد. آن ها روزی چند کیلو غذا می خورند و وقتی سیر شدند باقیمانده ی غذای خود را در زیر خاک یا برف پنهان می کنند.
در طول فصل جفتگیری، روباه ماده زوزه ای می کشد که به روباه های نر اعلام کند او آماده ی جفتگیری است. بعد از جفتگیری، روباه ماده با منتقل کردن مقداری شاخه و برگ و علف به درون لانه مکان گرم و نرمی را برای توله هایی که به زودی به دنیا خواهد آورد فراهم می کند. جالب این که لانه ی روباه دارای اتاقک های مختلفی است و یکی از این اتاقک ها به مکان نگهداری توله ها اختصاص می یابد. طول دوران حاملگی تنها ۵۳ روز طول خواهد کشید و هر بار بین دو تا هفت توله متولد خواهند شد. مراقبت از توله ها یک وظیفه ی خانوادگی است و حتی خواهر و برادرهای بزرگ تر نیز در مراقبت از خواهر و برادرهای کوچکتر خود مشارکت خواهند کرد و برای آن ها غذا خواهند آورد.
روباه ها در طبیعت طول عمر بسیار کوتاهی دارند و معمولاً تنها سه سال زنده می مانند اما در اسارت می توانند تا ۱۰ یا ۱۲ سال نیز زنده بمانند.
