مقبره پیر باکران به همراه سرسرا و حیاطش به قرن هشتم هجری شمسی برمی گردد و آنرا در زمان پادشاهی مغول خان الجاتو احداث کرده اند.این ساختار پیچیده دو تاریخ را در بردارد که یکی ۷۰۳ و دیگری۷۱۲ هجری شمسی می باشد و دارای تزیینات گچی و کتیبه های کاشی کاری شده به خط ثلث وکوفی و مجموعه ای از کتیبه های گچی می باشد که به عضمت و جلال این بنای تاریخی افزوده است.
این آرامگاه متعلق به مرد پرهیزگار و دینداری در قرن هشتم بنام محمد ایبان باکران می باشد . این بنا شامل یک سرسرا , حیاط , ایوان و خود مقبره است. نام سازنده و تزیینگرداخلی این ساختمان با شکوه که در کتیبه ذکر شده است محمد نقاش می باشد و اثر وی در بین شاهکارهای هنرهای تزیینی ایران درجه بندی شده است.