چگونه غافل مى شوید از چیزى که هرگز از شما غافل نمى شود و چگونه طمع دارید در چیزى که هیچ گاه به شما مهلت نمى دهد .
امام علی(علیه السلام) این سخن حکیمانه و تکان دهنده و بیدارگر را زمانى فرمود که در تشییع جنازه یکى از مۆمنان شرکت داشت، صداى خنده بلند کسى را شنید و فرمود: «گویى مرگ در دنیا بر غیر ما نوشته شده و گویى
زنده نگه داشتن یاد امام زمان(عج)
وقتی امام منتظَرمان همواره به یاد ماست و برایمان دعا می کند، چرا ما به یادش نباشیم؟ چرا ما یادش را همواره زنده نکنیم؟ چرا ما نکوشیم که به حضرتش خدمت کنیم؟ چرا ما نکوشیم که حقوق حضرت را رعایت نکنیم؟ ...
فقراتی از دعای جوشن کبیر که هر فقره از آن برای امری ، تاثیر مجرب دارد .
برای درجه یافتن – یا ذا الحمد و الثناء یا ذا الفخر و البهاء یا ذاالمجد والسناء یا ذا العهد والوفاء یا ذا العفو والرضاء یا ذا المن و العطاء یا ذا العز و البقاء یا ذاالجود و السخاء یا ذا الالاء و النعماء
با توجه به آیات 15 و 16 سوره مبارکه هود علیه السلام و نیز آیاتی که عمل صالح را شرط ورود به بهشت می دانند، این نتیجه به دست می آید: عملی نجات بخش است و بهشت جاویدان را در پی خواهد داشت که دارای این دو عنصر باشد: حُسن فعلی و حُسن فاعلی؛ یعنی هم عمل، عملی باشد که در فرهنگ دینی مقبول است و هم کننده کار آن را با نیت الهی و قصد قربت انجام داده باشد.
عبادت به معنای اظهار ذلّت، عالیترین نوع تذلّل و کرنش در برابر خداوند است. در اهمیّت آن، همین بس که آفرینش هستی و بعثت پیامبران (عالم تکوین و تشریح) برای عبادت است. خداوند میفرماید:
»و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ لیعبدون»[1]
ذاریات؛ پنجاه و یکمین سوره قرآن است که مکی و 60 آیه دارد.
از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم نقل شده است:
هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به او
حسنه داده می شود.
پرسش
چه کسانی هرگز به بهشت راه نمییابند؟
پاسخ:
در ارتباط با کسانی که وارد بهشت نمیشوند، آیات و روایات چنین میگویند: