خرمالو؛ میوه ای انرژی زا و سرشار از بتاکاروتن

از دیگر انواع این میوه‌ی پاییزی می‌توان از خرمالوی سیاه (بومی کشور مکزیک)، خرماندو (بومی جنوب غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا) و خرمالوی آمریکایی نام برد. علاوه بر میوه‌ی خرمالو، از بخش‌های دیگر آن مانند چوب، دانه، برگ و پوست آن استفاده‌های فراوانی در طب سنتی و صنعت کشاورزی می‌شود.

این میوه اگر رسیده نباشد، طعمی گس دارد و به محض میل کردن آن، احساس منحصربه‌فردی در دهان ایجاد می‌شود. اما نوع رسیده‌ی آن، طعمی شیرین خواهد داشت.

رنگ این میوه‌ی پاییزی، نارنجی، زرد روشن، نارنجی تیره و قرمز تیره است. علاوه بر مصرف آن به صورت خام، می‌توان آن را پخت و در تهیه‌ی انواع خوراکی‌ها و دسرهای لذیذ، به کار برد. در دیدگاه طب سنتی، طبع این میوه گرم و تر معرفی شده و مصرف آن برای افرادی با این مزاج، مناسب و مفید است.

این میوه بسیار پرانرژی و مقوی است و خواص دارویی و مغذی متعددی در آن یافت شده است. کارشناسان تغذیه و سلامتی، در هر ۱۰۰ گرم از آن موادی مانند ۰/۴ گرم چربی، ۱ میلی‌گرم سدیم، ۳۱۰ میلی‌گرم پتاسیم، انواع کربوهیدرات‌ها ۳۴ گرم، پروتئین ۰/۸ گرم، فیبر ۶ گرم، قند ۲۳ گرم، آب ۷۵ گرم، ویتامین ث ۸ میلی‌گرم، منیزیم ۱۱ میلی‌گرم، آهن ۰/۱۵ میلی‌گرم و ۷۰ کیلو کالری را مشاهده کرده‌اند.

یکی از مهم‌ترین دلایل کم بودن استحکام لثه‌ها، نبود ویتامین ث به میزان لازم در بدن است. این ویتامین به میزان قابل توجهی در میوه‌ی خرمالو یافت می‌شود و یکی از بهترین‌ گزینه‌های خوراکی در تقویت کردن لثه‌ها است. به ویژه در فصول سرد سال مصرف این میوه برای بهبود قدرت لثه‌ها بسیار مناسب است. همچنین ویتامین ث موجود در این میوه‌ی خوشمزه، باعث افزایش سیستم ایمنی بدن شده و مانع از بروز برخی از مشکلات جسمی از جمله عفونت داخلی می‌شود.

در میوه‌ی خرمالو، مقادیر بسیار زیادی کاروتن وجود دارد. این ماده‌ی ارزشمند، پیش‌ساز ویتامین آ و لیکوپن در بدن است. آنتی‌اکسیدان‌هایی بسیار قوی و مفید که مهم‌ترین خاصیت آن‌ها مبارزه با رادیکال‌های آزاد مضر بدن است. این دو آنتی‌اکسیدان، با خنثی کردن این مواد مضر، بدن را در برابر بیماری‌های خطرناکی از جمله انواع سرطان و بیماری‌های قلبی و عروقی، بیمه می‌کند.

حضور بتاکاروتن باعث رنگ نارنجی میوه‌ها و سبزی‌های مختلف می‌شود. بنابراین میل کردن این مواد در تقویت شبکیه‌ی چشم و سلامتی این عضو مهم، بسیار مفید است. همچنین بتاکاروتن باعث افزایش جریان خون در سلول‌های پوست شده و درخششی مطلوب را برای پوست بدن، به ارمغان می‌آورد.

در خرمالو به میزان قابل توجهی از دو ماده‌ی پتاسیم و منیزیم وجود دارد که این مواد مفید، در کنترل فشار خون و کلسترول بدن، نقش پررنگی را ایفا می‌کند. همچنین مصرف این میوه به دلیل سدیم پایین، برای افرادی که مبتلا به فشار خون یا چربی خون بالا هستند، مناسب است.

از دیگر ویژگی‌های درمانی خرمالو، آب فراوان آن است. همچنین این میوه ادرارآور است و این مسئله مانع از تجمع آب‌های اضافی بدن در کلیه می‌شود. با میل کردن خرمالو می‌توان از بروز عارضه‌ی دردناک سنگ کلیه جلوگیری کرده یا در دفع سنگ‌های تولید شده، گام بزرگی برداشت.

متاسفانه از شایع‌ترین مشکلات گوارشی است که دامن‌گیر جوامع انسانی در عصر جدید شده است. خرمالو منبع مناسبی از تجمع فیبرهای خوراکی و مفید است و به میزان چشم‌گیری دارای فیبر پکتین است. این مواد از تاثیرگذارترین عوامل دفع آسان و بدون درد مواد اضافی بدن است. بنابراین با میل کردن خرمالو می‌توان به راحتی از عارضه‌ی یبوست پیش‌گیری کرده یا هنگام بروز این مشکل ناخوشایند، به رفع آن کمک کرد.

خرمالو از جمله میوه‌هایی است که به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی از ویتامین آ، ویتامین ب۱، ب۲ و ب۳ و همچنین ویتامین ث یکی از بهترین گزینه‌هایی است که مادران می‌توانند آن را برای رشد بهتر فرزندانشان انتخاب کنند. در واقع مواد معدنی دیگری مانند کلسیم، فسفر، منیزیم، آهن، پتاسیم و گوگرد که در این میوه‌ی دوست‌داشتنی یافت می‌شود، بر ارزش غذایی آن افزوده و خوراکی پر قدرت و پر انرژی برای کودکان به شمار می‌رود.

۱. مصرف آن برای مبتلایان به نقرس، بیماران کبدی و کلیوی توصیه شده است.

۲. با میل کردن خرمالو از بروز التهابات بدن جلوگیری می‌شود.

۳. خرمالو در بند آوردن خون‌ریزی، به ویژه خون‌ریزی‌های پس از عمل جراحی، مناسب است.

۴. استفاده از خرمالو در بهبود بیماری‌هایی مانند تیفوس و تیفوئید، موثر است.

۵. در طب سنتی و مدرن، از برگ درخت خرمالو به دلیل دارا بودن مقدار قابل توجهی از فلاوونوئیدها، به عنوان دارویی مفید در درمان برخی از بیماری‌ها استفاده می‌شود.