ثروت ۱۰ میلیون دلاری از حشرات
این زوج که تحصیلات خود را در زمینه ی حشره شناسی انجام داده اند، پس از سالها فعالیت در دانشگاه به جمع آوری حشرات روی آوردند و برای دست یابی به این حجم از حشرات ماجراجویی های زیادی کرده و به ۷۰ کشور جهان و ۷ قاره سفر نموده اند. چالرز می گوید برای پیدا کردن یک نوع حشره ی کمیاب به ...
در خانه ی کوچک چالرز و لوئیز اوبراین در توسان ایالت آریزونا دو اتاق کوچک وجود دارد که بیش از یک میلیون حشره در آن وجود دارد. ارزش این مجموعه از حشرات بیش از ۱۰ میلیون دلار برآورد شده است که درون محفظه های شیشه ای و رف های ساخته شده به دست خود آنها چیده شده اند.
این حشرات از هر قاره و از هر گوشه ای از دنیا آورده شده و در طول ۶۰ سال گردآوری شده اند. این زوج سالخورده به تازگی تصمیم گرفته اند تا کلکسیون حشرات خود را که یکی از مجموعه های با ارزش علمی به شمار می رود به دانشگاه آریزونا اهدا کنند.
این حشرات از هر قاره و از هر گوشه ای از دنیا آورده شده و در طول ۶۰ سال گردآوری شده اند. این زوج سالخورده به تازگی تصمیم گرفته اند تا کلکسیون حشرات خود را که یکی از مجموعه های با ارزش علمی به شمار می رود به دانشگاه آریزونا اهدا کنند.
یک حشره شناس از دانشگاه آریزونا در این باره می گوید: "این حشرات به مانند گنجینه و معدن طلا برای پژوهشگران هستند و هر نمونه از آن به دلیل کمیاب بودن از ۵ تا ۳۰۰ دلار قیمت دارند."
این زوج که تحصیلات خود را در زمینه ی حشره شناسی انجام داده اند، پس از سالها فعالیت در دانشگاه به جمع آوری حشرات روی آوردند و برای دست یابی به این حجم از حشرات ماجراجویی های زیادی کرده و به ۷۰ کشور جهان و ۷ قاره سفر نموده اند.
چالرز می گوید برای پیدا کردن یک نوع حشره ی کمیاب به قطب جنوب و آنترکتیکا سفر کردم. چند ماه هم در نیوزیلند و جزایر سلیمان بودم. او یک بار کم مانده بود که در شیلی غرق شود و یا با افراد عجیب و غریبی برخورد داشته، مثل مردی که در نیکاراگوئه شبیه طوطی صحبت می کرده است. او می گوید یک بار هم در ونزوئلا وقتی در هنگام شب با ابزار کارش به برکه ای رفته بوده، متهم به سرقت کیامن «تمساح کوچک استوائی» می شود. با این حال چالرز اوبراین از مسیری که طی کرده راضی است.
اینک این زوج دیگر نمی توانند به کارهای پراسترس بپردازند، زیرا سنشان بالا رفته، در طول چند ماه پیش چالرز دوبار دچار آسیب و شکستگی در کمر شده است. آنها می گویند چون فرزندی نداشته اند، هر هفت روز هفته و به مدت ۱۴ ساعت کار می کرده اند. اما حالا پیر شده اند و به جای ۱۴ ساعت ۱۰ ساعت کار می کنند. البته هر از چندگاهی در اتاق نشیمن می نشینند و تلویزیون نگاه می کنند و روی کارت ها اطلاعات مربوط به حشرات را می نویسند و روی آن الصاق می کنند.