دلم یک کوچه می خواهد بن بست…
بارانی نم نم…
و یک خدا…
که کمی باهم راه برویم…
همین…
.ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌـﺪ،
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺑﻌـﺪ،
ﺍﺯ “ﯾﮏ ﻧﻔــــــــــﺮ” ﺑﻪ ﺑﻌـﺪ!
ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ؛
ﻧﻪ ﺭﻧﮓ ﻫﺎ
ﻧﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ
ﻧﻪ ﻓﺼـــــــﻞ ﻫﺎ … .
ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ
ﺍﺯ “ﯾﮏ ﻧﻔــــــــﺮ” ﺑﻪ ﺑﻌـﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺍﻧﺪ … .
ﻣﺜﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮕﻪ ﺧﯿﻠﯽ..
.
.
بعضی ها چهره شان خیلی معمولیست
امّـــــــــــا……
آنچه در قسمت چپ سینه شان می تپد دل نیست،
اقیــــانــــوس محبّـــت است.
بعضیها تُنِ صدایشان خیلی معمولیست ،
امّــــــــــا …..
سخن که میگویند، در جادوی کلامشان غرق میشوی
بعضیها قد و قامتشان معمولیست
امّــــــــــا…..
حضورشان تپش قلب می آورد
بعضیها خیلی معمولی هستند
امّـــــــــا ….
همین معمولی بودنشان ، است که در کنارشان به ارامش میرسی
فقط آرامش مهم است.
ثروت،شهرت،زیبایی و جمال…
همه عادی میشوند
فقط قلب آدم هاست که اهمیت دارد…
.
.
ﮔﺎﻫﯽ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﮐﻞ ﺩﻧﯿﺎ…
ﺩﻟﺖ ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ…
ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ… ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻫﻢ ﮐﻪ… ﺧﺪﺍ ﺧﺪﺍ ﮐﻨﯽ…
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﻧﻤﯽ ﺁﻭﺭﯼ…
ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ… ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﻭ ﺑﮕﺬﺭﯼ!!…
ﻭ ﭼﻪ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ… ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ..!.!
.
.
ﺩﻟﺖ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺖ،
ﺳـــﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ ﺑـــــــــــــﺎﻻ !..
ﺗﻼﻓﯽ ﻧﮑﻦ ، ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻥ ، ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﻧﺒﺎﺵ. ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ؛
ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ، ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺗﯿﺰ ﺍﺳﺖ ..
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺯﺧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ،
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺎﺩﯾﺶ، ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ…
ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ.
ﺑﻐﻀﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻦ،ﺭﻧﺠﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺗﺮ !..
زمین گرد است !!!!
خدایا
.
.
گاهی دلت می خواد همه بغض هات از توی نگاهت خونده بشن
میدونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری
اما یه نگاه گنگ تحویل می گیری یا جمله ای مثل چیزی شده؟
اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر می کشی
و با لبخندی سرد می گی نه ،هیچی …
.
.
مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..!
مـــی گـــویـــنـــد تــــو مــــرا با یــک نــگــاه ..
یـــک لبـــــخـنـــد ..
بــه بــازی میـــــگیــــری ..!
مــــــی گـــــوینــــد تـــرفنــدهـــایت ، شـــیطنـــت هــــایت ..
و دروغ هایـــت را نمــــی فهمــــم ..
مــــــی گویند ســــاده ام ..!
اما مــــــــن فـــــقــــــط دوســـتـــــت دارم ..،
همیـــــــــن!
و آنــــها ایــــن را نمـــــــیفــــهمنــــد ..!!
مثل آنکه شـــــــــــاهرگ احســـــــاسم را زده باشـــــــــی…
بنــــــــــد نمی آید
دوســــــــــــــت داشتــــــــــنت…
.
.
گاهی دلت بهانه‌هایی می‌گیرد که خودت انگشت به دهان می‌مانی…
گاهی دلتنگی‌هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می‌کنی…
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده‌ات!
گاهی دلت نمی‌خواهد دیروز را به یاد بیاوری
انگیزه‌ای برای فردا نداری؛
و حال هم که ….
گاهی فقط دلت می‌خواهد زانوهایت را تنگ در آغوش بگیری
و گوشه‌ترین گوشه‌ای که می‌شناسی بنشینی و فقط نگاه کنی.
گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ میشود…
.
.
ما بدهکاریم
به یکدیگر
به تمام دوستت دارم هاى ناگفته اى
که پشت دیوار غرورمان ماندند
و ما آنها را بلعیدیم
تا نشان دهیم منطقی هستیم!!!
.
.
گاهی چه اصرار بیهوده ای است…
اثبات دوست داشتَنمان به آدمها…
معرفتهای بی جایمان…
دوست داشتَنهای زیادیمان..
بَها دادنِ بیش از حدمان…
تلاشهای بی مورد برای حفظ دوستی هایمان…
اما …
باور کنید بیشتر دوستمان دارند وقتی…
دوستِشان نداشته باشیم…
سُراغشان را نگیریم…
حتی حالشان را هم نپرسیم…
وقتی برای آدمهای بی محبتِ امروزی…
با معرفت بودن…
و بی معرفت بودن…
خوبی و بدی…
یکی است…
پس چرا خودمان را خسته کنیم…
.
.
.
میانِ این مردُم باید عاقلانه زندگی کرد نه عاشقانه…
همین…
.
.
آره …دلتنگی یعنی
روبه روی دریا بایستی وخاطره یک خیابان خفه ات کند!
نه اینکه نخوام ؛ گاهی واقعا نمیشه! دعا می کنم دعا می کنم …دعا …
شاید یه روزی یه روز خوب بیاد که دیگه هیچ کس دلتنگ نباشه
اما هر جور فکر می کنم یه موقع ها تو خلوتم
به خودم میگم: !!
اگه دلتنگ هم نباشی چیزی نیست که باهاش بغض هاتو شونه کنی . ..
خوبه !!! بذار دلتنگ …بمونم
.
.
بــــرای ِ هــر کـس کـه رفــتـنی سـت،
فــــقـط بــــایــــد ..
کنــــار ایــستــاد ..
و ..
راه بـــــاز کـــــرد!
بــه هـمـیـن ســـادگــــی!
.
.
خواستم چند روزی نباشم…
تا شاید کسی حس کند نبودنم را
تا کسی حس کند جای خالی ام را
یا اصلا شاید کسی دلتنگ بشود
ساده بودم …
اما نمیدانستم زندگی
چیزیست شبیه اتوبوس!!!
همین که بلند شوی جایت را میگیرند
و تو حتی مالک جای خودت هم نیستی
خواستم چند روزی نباشم …
اما هیچ کس
حتی ندید جای خالی ام را
.
.
عــــادت نـــدارم درد دلـــــم را
به هـمه کــــس بگویـــم
پس خاکـــــش میکنم زیــر چهـــــره ی خنــــدانم…! ! !
تا همـــــه فکـــــر کننــــد . . .
نه دردی دارم و نه قلبــــــــــــــی
.
.
ﺩلم
ﻫـــﻮﺍﯼِ تو را دارد . . .
ﺧــﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺭﺍﺳـــﺖ ﺑﺎﺷﺪ
که می گویند . . .
“ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ “
.
.
دود کن…
دود کن بودنم را…
دود کن حرف های عاشقانه ام را…
نگاهم را…
دل تنگم را…
خاطراتم را…
اشک هایم را…
همه را بر سر سیگاری جمع کن…
آتش بزن و دود کن…
مچاله شدن آنچه را ساخته بودیم ببین!
همه ی این ها روزی برایت حسرت میشوند…
آتش را تو زدی…
دودش را تماشا کن..!
.
.
ﺧﯿﺮﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﭼﺸﻢِ ﺧﯿﺴﺖ ﺣﺴﺮﺗﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﻗﺒﻠﻪ ﺍﻡ ﺑﺎﺵ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ، ﻧﯿﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﺍﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺎﯾﺖ ﺩﻟﯿﻞِ ﮔُﻨﮓِ ﻋﺼﯿﺎﻧﻢ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ
ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﻢ ،ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ، ﺧﻠﻮﺗﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﻫﺎ ﺑﺎﺭﯾﺪﻩ ﺍﻡ
ﺭﺩِّ ﺍﺷﮏِ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﻏﺮﻕِ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺷﺪﻡ، ﺍﺣﺴﺎس من ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﺗﻮﺳﺖ
ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺑﺎﺗﻮ ﻋﻼﻣﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ !
ﺗﻮﯼ ﺗﻘﻮﯾﻤﻢ ﺑﻤﺎﻥ ﻭُ ﻋﺎﺩﺗﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﮔﺮﭼﻪ ﻧﻘﺶِ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺍﯾﻔﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ
ﺩﺭ ﻏﺰﻝ ﻫﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺜﺒﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ من ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻡ!
ﻻ ﺍﻗﻞ ﺩﻟﺸﻮﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ…
.
.
هر قدمی که دورتر میشوی
انگاردنیا هم تنگتر میشود !
تا آنجا که
تنها نقطه هائی باقی میمانند…
که آنها هم میشوند سهم نوشته هایم…
میشوند “سه نقطه”
میشوند سکوت
میشوند بغض
میشوند جائی که درست…
دلتنگی از آنجا آغاز میشود…
.
.
باز میکنم بخیه ی چشمانم را….
خیلی وقت بود چشمانم را به روی پلیدی های دنیا دوخته بودم …..
اما ……..
حقیقت این است تا زنده ای و نفس میکشی باید ببینی ، حتی اگر دیده هایت تلخ باشد…
این است قانون زنده بودن!!!
.
.
کنارم که هستی زمان هم مثله من دستپاچه میشود
عقربه ها دوتا یکی میپرند
اما همین که میروی…
تاوان دستپاچگیه ساعت را هم من باید بدهم
جانم را میگیرند ثانیه های بی تو.
.
.
سهم من کجاست…..؟
کجا باید قدم بگذارم که کسی را له نکنم ؟؟
سهم من کجاست …..؟
کجا باید دل ببندم که دیر نکرده باشم ؟
کجای این کره خاکی کوله بارم را پایین بگذارم
که تابلو ((توقف ممنوع )) نصب نشده باشد ؟؟
بگو ……
کجا خستگی ام را بدر کنم
که
کسی نگوید : ببخشید اینجا جای من است !!!!