بعد از اینکه عمر یک انسان به پایان می‌رسد سفرش به دنیای ابدی شروع می‌شود، وقتی چشم از این دنیا می‌بندد تا بار خود را برای دنیای دیگر ببندد جسدش برای ساعاتی قبل از مراسم تشییع جنازه در مراکزی به نام سردخانه نگهداری می‌شود.
در یک قفسه تنگ، اما سرد این جنازه باید ساعاتی را به سر ببرد، آخرین وداع خانواده‌ها با عزیزانشان نیز در همین سردخانه‌ها و غسالخانه‌ها صورت می‌گیرد، بنابراین محیط آن باید برای نگهداری جسد فردی که قرار است به شیوه‌های اسلامی تشییع و دفن شود، مناسب باشد.
همه این‌ها در حالی است که در کشو‌های تنگ و سرد سردخانه دهدشت به جای یک جنازه، دو یا چند جنازه کنار هم قرار می‌گیرد که نوعی بی‌احترامی به خانواده‌های داغدار است و سبب آزار روحی و روانی آن‌ها می‌شود.
این سردخانه‌ها شاید تنها جایی باشد که درجه، مقام و شخصیت فرد مهم نیست و برای کسانی که مسئولیت این مکان را عهده‌دار هستند همه افراد موجود فقط یک جنازه هستند، بنابراین شاید چندان برایشان مهم نباشد که چگونه نگهداری شوند، اما این قضیه برای خانواده‌های داغدار از اهمیت خاصی برخوردار است.
شاید کسی که در این سردخانه قرار است برای ساعاتی نگهداری شود، مادر، پدر، برادر، خواهر و یا جگرگوشه یک خانواده باشد که باید سال‌ها در فراغ او داغدار باشند.
حال سؤالی که به ذهن متبادر می‌شود این است که در مرکز شهرستانی که سردخانه آن شاید روزانه میزبان تنها چندین جنازه باشد، اگر حادثه‌ای غیرمترقبه و غیرقابل پیش‌بینی رخ دهد قرار است با این وضعیت اجساد چگونه برای ساعاتی قبل از تدفین نگهداری شوند.
به احترام حقوق شهروندی بازماندگان که با دیدن چنین صحنه‌هایی یعنی قرار گرفتن چند جنازه در یک کشو دچار مشکلات روحی و روانی نشوند مسئولان چه تدبیری اندیشیده‌اند؟ سؤالی که باید فرماندار شهرستان کهگیلویه و شهردار دهدشت پاسخ دهند.
فرماندار کهگیلویه و شهردار دهدشت در این زمینه باید پاسخگو باشند، زیرا نمی‌توان با توجیه کمبود اعتبار این مسئله را همچون سایر کاستی ها و نارسائی ها به مشکلات و محدودیت‌های مالی در کشور گره بزنند.
با وجود پیگیری‌های مکرر خبرنگار تسنیم، علی پوزش فرماندار کهگیلویه و اسفندیار برخه شهردار دهدشت حاضر به پاسخگویی نشدند.
تسنیم