این غار دژ مانند که تمام آن با حجاری‌های طاقت فرسا به وجود آمده به استناد سکه‌هایی که در اطراف آن به دست آمده است به دوره اشکانیان تعلق دارد و طی قرون متمادی به عنوان یک محل سکونت دائمی مورد استفاده قرار گرفته است.
ورودی غار به صورت چهار گوش در اندازه ۵۰/۲ در ۲۰/۲ متر است و به سمت شمال باز می‌شود. غار شامل دو طبقه است که طبقه اول آن از چهار اتاق و فضاهای مرتبط به هم تشکیل شده است. طبقه دوم آن حدود ۴۰/۳ متر بالاتر از کف قسمت اول غار است.
این غار دارای اتاق‌هایی جهت استفاده بوده و نمونه‌ای از معماری صخره‌ای اشکانی است که علاوه بر آن اثر مذکور به آیین مهر نیز نسبت داده شده است.
مساحت کلی فضاهای تعبیه شده در این غار دست‌ساز حدود ۲۸۱ متر مربع است و از نکات قابل تامل در این غار وجود مخازن آب در داخل اتاق‌هاست.
این غار مربوط به دوره اشکانی (پارتی) به شماره ۲۶۶۰ در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.