نشانه های تغییرات هورمونی در خانم ها جنس زن، جنس نحیفی است. هر تغییر یا ناملایمتی روح و روانش را بهم می ریزید. خلق و خوی زنان تحت تاثیر عوامل متعددی است که در این بین، هورمون ها جایگاه مهمی دارند. هورمون های زنانه روی خلق و خوی، میزان انرژی و پوست و موی آنها تاثیر می گذارند. به همین دلیل خانم ها ناگهان و بدون دلیل واضحی دچار مشکلات غیرقابل انتظار می شوند که به ظاهر کم اهمیت می آیند اما همگی نشانه هایی از تغییرات هورمونی هستند. در این مطلب علائم نشان دهنده ی تغییرات هورمونی در خانم ها را بیشتر بررسی می کنیم.
– کاهش میل جنسی در اثر تغییرات هورمونی در زندگی هر کسی پیش می آید که بنا به دلایل متعدد بی میلی جنسی پیش بیاید. این به معنی سرد مزاج بودن خانم ها نیست. محققان مایوکلینیک بر این عقیده هستند که کاهش میل جنسی می تواند یکی از علائم اصلی اختلالات هورمونی در خانم ها باشد. در اغلب موارد بی میلی و یا کاهش میل جنسی با اختلالات خواب مانند بیخوابی شروع می شود. فراموش نکنید که بیخوابی (اینسومنیا) می تواند تجمع هورمون ها را کاهش دهد.
همچنین امکان دارد که در دوران بارداری، بعد از زایمان و در دوره ی شیردهی، در دوران نزدیک به آغاز یائسگی و همچنین در شرایط استرس زا و خستگی زیاد نیز با مشکل بی میلی جنسی ناشی از تغییرات هورمونی مواجه شوند. بنابراین اگر دچار چنین مشکلی شده اید، نیازی به سرزنش کردن و یا خجل بودن نیست. این بی میلی ناشی از تغییرات هورمونی است که با کمی مراقبت برطرف می شود.
– تغییرات خلق و خوی ناشی از تغییرات هورمونی نتایج بررسی هایی که در Web MD به چاپ رسیده است نشان می دهد که غلظت هورمون استروژن ارتباط نزدیکی با اختلالات خلق و خوی مانند افسردگی، تحریک پذیری، اضطراب، گریه های بی دلیل، بدخلقی و بی حوصلگی در خانم ها دارد. به عقیده ی این محققان کمبود هورمون استروژن حتی می تواند باعث افسردگی بعد از زایمان در مادرهای جوان شود. استروژن به ویژه روی مرکز احساسات مغز تاثیر دارد. عدم تعادل این هورمون و بروز اختلال در آن می تواند باعث تغییر ترشح آندورفین در مغز شود. حتما می دانید که هورمون آندروفین باعث ایجاد نشاط و سرزندگی می شود. تغییرات میزان استروژن همچنین می تواند گیرنده های سروتونین را نیز به مخاطره انداخته و باعث بروز آسیب های عصبی شود.
کاهش غلظت پروژسترون می تواند باعث بروز بی خوابی در زنان می شود
– تاثیر هورمون ها روی کیفیت خواب خواب خانم ها در اثر عوامل متعددی مانند استرس و شرایط نامناسب محیطی به هم می ریزد. به عقیده ی متخصصان علاوه بر عوامل اشاره شده، عوامل دیگری مانند بارداری، یائسگی و قاعدگی نیز می توانند روی میزان و کیفیت خواب خانم ها تاثیر زیادی داشته باشند. تغییرات میزان پروژستروژن و استروژن در زندگی همه ی خانم ها و گاهی در طول یک ماه و همزمان اتفاق میافتد، به عنوان مثال کاهش غلظت پروژسترون باعث بروز بی خوابی می شود، این در حالی است که افزایش میزان استروژن با بروز تعریق و تغییرات دمای بدن باعث بر هم زدن خواب خانم ها می شود.
– تاثیر هورمون ها بر افزایش یا کاهش وزن افزایش یا کاهش ناگهانی و بدون دلیل وزن در خانم ها یکی دیگر از علائم عدم تعادل هورمون هاست. به گفته ی متخصصان هورمون ها روی اشتها، احساس گرسنگی، متابولیسم و توازن وزن تاثیر می گذارند. به عنوان مثال بزرگ و سنگین شدن ناگهانی سینه های می تواند نشان دهنده ی عدم تعادل هورمون استروژن و بزرگ شدن شکم علامت مقاومت سلول های نسبت به انسولین باشد.
گاهی اوقات ریزش مو در زنان به دلیل تغییرات هورمونی است
– ریزش مو در اثر تغییرات هورمونی احتمالا برای شما هم پیش آمده است که گاهی دچار ریزش مو شوید و در گام اول شامپوها را مقصر بدانید. اما به عقیده ی محققان هورمون دی هیدروتستوسترون، یکی از مشتقات هورمون تستوسترون (هورمون مردانه) می تواند باعث بروز مشکلاتی در فولیکول های مو(پیاز مو) شود. گفتنی است که در بین خانم ها علائمی مانند ریزش مو، طاسی پوست سر و تغییرات بافت یا حجم موها می تواند از علائم ترشح بیش از اندازه ی هورمون دی هیدروتستوسترون یا وجود هورمون های آندروژن در بدن باشد. کمبود پروژسترون و استروژن نیز در اغلب موارد باعث ریزش مو یا نازک شدن موها می شود.
– خستگی ناشی از اختلالات هورمونی خانم ها نباید تغییر ناگهانی و زیاد انرژی را نادیده بگیرند. نتایج پژوهشی که در مایوکلینیک انجام شده است نشان می دهد که اختلالات هورمونی و همچنین اختلالات تیروئید می توانند عاملی برای بروز مشکلاتی در میزان انرژی و سرزندگی خانم ها حتی در بین خانم های پرانرژی شود. بنابراین اگر به طور ناگهانی احساس می کنید که بدون دلیل خاصی انرژی تان به طور کامل تخلیه می شود، به پزشک مراجعه کنید و آزمایش دهید تا میزان هورمون هایتان بررسی شود.
این مسئله می تواند در نتیجه نوسانات هورمون های فوق کلیوی، پروژسترون، استروژن، انسولین یا هورمون های تیروئیدی بروز کند.
این مسئله می تواند در نتیجه نوسانات هورمون های فوق کلیوی، پروژسترون، استروژن، انسولین یا هورمون های تیروئیدی بروز کند.