عفونت قارچی واژن که شیوع بالایی دارد با خارش فرج و مهبل و سوزش ادرار مشخص می‌شود. در معاینه، معمولا دیواره مهبل قرمز و ترشحات سفید دلمه‌ای شکل دیده می‌شود.
بر اساس آمارهای منتشر شده از هر چهار خانم، سه نفر در طول عمرشان حتی برای یکبار هم که شده عفونت قارچی واژن را تجربه می کنند. البته زمانی که شما به یک نوع عفونت قارچی مبتلا می شوید، استعداد بیشتری برای ابتلا به نوع دیگر آن را خواهید داشت.
خارش مزمن واژن، خارش غیر قابل تحمل است که با دارو درمان می شود
عفونت های قارچی واژینال می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند، اما در طبقه بندی بیماری ها به عنوان یک بیماری منتقله جنسی در نظر گرفته نمی شوند. درمان این نوع عفونت ها معمولا ساده و امکان پذیر است، اما بر اساس نوع عفونت و شدت آن متفاوت خواهد بود.
یک نوع قارچ مخمر به نام کاندیدا آلبیکانس وجود دارد که گاهی به شکل بیماری‌زا در دهان، واژن، کشاله ران و زیربغل و دیگر مناطق مرطوب پوست یافت می شود.
عفونت قارچی واژن که شیوع بالایی دارد با خارش فرج و مهبل و سوزش ادرار مشخص می‌شود. در معاینه، معمولا دیواره مهبل قرمز و ترشحات سفید دلمه‌ای شکل دیده می‌شود.
در شیرخواران در ناحیه پوشک، این عفونت قارچی می‌تواند باعث تشدید درماتیت (حساسیت پوستی) پوشک گردد و تشخیص آن با ضایعات پوستی قرمز رنگ می‌باشد.
کاندیدیازیس بین انگشتان دست در زنان میانسال و مسن که به مدت طولانی دست هایشان در آب و در حال شستشو هستند، شایع تر است و در افراد دیابتی نیز می‌تواند با شیوع بیشتری رخ دهد.
کاندیدیازیس واژن
کاندیدیازیس یا عفونت قارچی ناحیه واژن در دستگاه تناسلی زنان است.
کاندیدا معمولا به صورت طبیعی در واژن زنان زندگی می کند و باعث بروز مشکلی نمی شود. اما عفونت و بیماری‌زایی معمولا پس از تغییرات در محیط موضعی و یا کاهش حساسیت میزبان به عفونت رخ می دهد.
با این حال تحقیقات اخیر نشان می دهد که کاندیدیازیس نشانه دار، نتیجه یک واکنش افزایش یافته ایمنی میزبان به حضور کاندیدا است تا یک واکنش نقص ایمنی میزبان.
آمارها نشان می دهد بدون شک حدود ۷۵ درصد زنان در سنین باروری با کاندیدا مشکل داشته اند که بیشترین سن بروز ۲۰ تا ۴۰ سالگی می باشد.
عوامل خطر عفونت قارچی واژن
حاملگی
دیابت شیرین (دیابت حاملگی جزو این عوامل نیست)
شیمی درمانی
جسم خارجی در واژن
مصرف داروهای ضد حاملگی (در این مورد شواهد ضد و نقیض است)
خارش واژن معمولاً با ترشحات غیر طبیعی همراه است که سبب نگرانی زن ها می شود
علایم عفونت قارچی واژن
خارش دهانه رحم
ترشحات سفید پنیری شکل
سوزش ادرار
قرمزی همراه با خشکی و حساسیت پوست ناحیه تناسلی
التهاب و ورم دهانه رحم و قرمزی آن
ضایعات حاشیه ای
عفونت قارچی واژن بو ندارد و در صورت وجود ترشحات چرکی با بوی نامطبوع باید به فکر عفونت باکتریایی بود.
بیماری های مشابه با عفونت قارچی واژن
– عفونت های ویروس هرپس
– عفونت های باکتریایی مانند شیگلا
– عفونت انگلی مانند تریکوموناس
– بیماری های منتقله جنسی
– کمبود استروژن منجر به واژن آتروفیک
– عفونت با کرمک مخصوصا در دختر بچه ها
– اگزما
– عفونت های ادراری
راه های تشخیص عفونت قارچی واژن
– بررسی PH یا اسیدیته واژن که در حال طبیعی برابر ۴ تا ۴/۵ است. PH بیشتر از ۵ نشان دهنده عفونت واژن ناشی از باکتری است.
– نمونه گیری از واژن و کشت ترشحات واژن
درمان عفونت قارچی واژن
بهترین درمان عفونت های واژینال کدام است؟
عفونت های خفیف و ساده
همانطور که گفتیم انتخاب نوع درمان به شدت و نوع عفونت وابسته است. در موارد خفیف و ساده ی بیماری یک برنامه تک دارویی، دو دارویی یا سه دارویی که ترکیبی است از داروهای ضد قارچ به بیمار داده می شود. این درمان می تواند به صورت قرص های خوراکی، کرم های واژینال، لوسیون، پماد یا شیاف باشد. پیگیری این درمان ها معمولا به علائم آزاردهنده عفونت واژینال پایان خواهند داد. در صورتی که با وجود این درمان ها علائم طی نهایتا دو ماه باقی ماند لازم است وضعیت را حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
درمان عفونت واژن به شدت و نوع عفونت بستگی دارد
عفونت های جدی تر
همانطورکه گفتیم انواع خاصی از این عفونت ها به درمان های معمول ضد قارچی پاسخ نمی دهد و نیازمند درمان های جدی تر است. در صورتی که شما نیز یکی از تغییرات و علائم زیر را تجربه کردید، مراتب را هرچه سریع تر به پزشک گزارش دهید تا درمان های جدی تر را هرچه سریع تر برای شما در پیش بگیرد:
– قرمزی، ورم و خارش شدید در ناحیه واژن که به زخم شدن واژن منجر شده است.
– سابقه ابتلا به بیش از چهار مرتبه عفونت ویروسی طی یک سال گذشته
– ابتلا به عفونتی قارچی غیر از کاندیدا آلبیکنز
– بارداری
– ابتلا به دیابت کنترل نشده و ضعف سیستم ایمنی در اثر درمان با داروهای خاص یا ابتلا به بیماری هایی مانند ایدز
اقداماتی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های قارچی واژینال
در بیشتر موارد افراد می دانند چه عواملی باعث ابتلا به این عفونت ها در آنها می شود، مخصوصا خانم هایی که تجربه عفونت های واژینال مکرر را داشته باشند، مثلا برخی خانم ها اظهار می دارند که مدتی بعد از مصرف برخی آنتی بیوتیک ها به عفونت واژینال مبتلا می شوند. پس به طور کلی با شناخت علت های اولیه و شروع کننده ابتلا به بیماری قادر خواهیم بود تا از ابتلا به بیماری پیشگیری کنیم.
برای مثال:
– اجتناب از پوشیدن شلوار تنگ، جوراب شلواری، لباس تنگ و یا شلوار استرچ
– پرهیز از استفاده از دئودورانت ها و دئودورانت موجود در تامپون زنانه
– عدم استفاده از لباس زیر نم دار و مرطوب
– داشتن برنامه غذایی متعادل
– مصرف مکرر و روزانه ماست و سایر مواد غذایی کمک کننده به رشد باکتری های مفید و مصرف پروبیوتیک ها
– انتخاب لباس زیر نرم با الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان، ابریشم
– اجتناب از نشستن در وان آب گرم و حمام های مکرر و وسواسی
– شستشو و ضد عفونی کردن لباس زیر با آب گرم
– اجتناب از دوش واژینال و عدم استفاده لوسیون های ضدعفونی کننده واژن به طور خودسرانه و بدون مشورت با پزشک