برخورد والدین با فرزندان

پسر 15ساله ام ضرورتی نمیبینه که من را از خروجش از خانه و جایی که میرود با خبر کند چطور میتوانم این ضرورت را به او تفهیم کنم؟

پاسخ: عمدتا در خانواده هایی که رابطه والدین و فرزندان صمیمی است، توام با احترام است و ارتباط بیشتر جنبه دوستانه دارد حرف شنوی و مسئولیت پذیری فرزندان هم بسیار یبشتر است. در هر حال شما باید خیلی محترمانه مقررات خانه را برای فرزندتان شرح دهید مثلا بیان کنید: در خانه ما ارتباطات و رفت و آمدها باید با اطلاع سایرین باشد. این قاعده و مقررات خانه ماست.

من هم وقتی قرار است جایی بروم حتما به مادرت اطلاع می دهم که نگران من نباشد پس شما هم به عنوان عضوی از این خانواده باید به این مقررات احترام بگذاری. طوری با فرزندتان صحبت کنید که پا به پای هم صحبت کنید و پاسخ دهید یعنی وقتی ایشان صحبت می کند شما گوش کنید و وقتی شما صحبت می کنید فرزندتان هم گوش کند. بسیار محترمانه با او صحبت کنید. با احترام زیاد به او بیان کنید که از بی خبر ماندن از او بسیار نگران می شوید و حق شماست که از سلامت وی اطمینان داشته باشید. مثلا: وقتی بی خبر از خانه بیرون می روی من و مادرت احساس بسیار بدی داریم چون نمی دانیم کجا هستی.

هرگز ملامت نکنید و بیشتر تمرکزتان بر روی احساسات خودتان باشد. این نوع رفتار به نوجوان تان کمک می کند تا بفهمد رفتارش چه تاثیری بر روی والدینش دارد و همچنین کمک می کند که او بدون سرزنش شدن در مورد مسایلش صحبت کند. ضمنا رابطه صمیمی خود با نوجوان تان را زیاد کنید مثلا زیاد با هم تفریح بروید، در این تفریحات زیاد با او صحبت کنید ، به او نزدیک شوید، دوستانش را بیشتر بشناسید و طوری رفتار کنید که او به شما اعتماد کند و در هنگام بروز مشکلات شما جز دوستان واقعی وی باشید. توصیه جدی دارم در مورد نحوه رفتار با نوجوان زیاد مطالعه کنید.

منبع: تبیان