منار جنبان اصفهان در حقیقت بقعه ای است که بر مزار شیخی زاهد و عابد به نام عمو عبدالله که در ذیحجه سال ۷۱۶ هجری قمری وفات یافته، ساخته شده است.
این بنا در آغاز، تنها ایوانی بوده که بعدها دو مناره معروف را به ساختمان آن افزوده اند. منارجنبان بر سر راه اصفهان به نجف آباد در روستایی به نام کاردالان قرار دارد.
هر یک از دو مناره این بنا ۱۷ متر بلندی دارد و ارتفاع بنا ۱۰ متر است. شهرت منارجنبان اصفهان از دیرباز به این خاطر بوده است که هر گاه یکی از منارههای طرفین ایوان بنا را می جنبانده اند، این حرکت به مناره دیگر هم منتقل می شده است. این حرکت و انتقال آن به مناره دیگر از دیرباز تعجب بسیاری از مردم و بازدیدکنندگان آن را بر می انگیخته است.
صاحبنظران بر این باورند که چنین شکل و مناره ای طبیعتا باعث حرکت مزبور خواهد شد و اگر در اینجا بسیار چشمگیر است به دلیل باریکی و سبکی این مناره ها می باشد. جهانگردان به مناره ها و ساختمان هایی که به همین طریق می جنبیده اند در نقاط دیگر جهان اشاره کرده اند.
کاشی های لاجوردی و فیروزهای زینت بخش این بناست و بر روی مزار نیز قطعه سنگی مرمری وجود دارد که سوره یس از قرآن کریم حاشیه آن را زینت داده است. کتیبه های دیگری نیز در این آرامگاه وجود دارد که از آن جمله آنوبانینی میتواند به کتیبه ای بر سنگ مرمر بالای سنگ اصلی که از عمو عبدالله به عنوان یک مرد پرهیزگار و زاهد نام می برد؛ اشاره کند